کرانیوپلاستی (ترمیم جمجمه) – بررسی ده مورد – بخش اول

هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی کمی میزان موفقیت بازسازی متقارن جمجمه با استفاده از پروتزهای شخصی‌سازی‌شده – ساخته شده به کمک پرینتر سه بعدی – و بررسی هرگونه عواض ناشی از کرانیوپلاستی (ترمیم جمجمه) می‌باشد.

بیماران و روش‌­ها: پروتزهای جمجمه شخصی‌سازی‌شده (سفارشی) با استفاده از اطلاعات ناشی از تصاویر سی‌تی اسکن متقاضیان در ناحیه­‌ی آسیب­‌دیده و روش ساخت افزودنی (پرینت سه بعدی) تهیه شدند. پروتزهای ساخته شده در 10 بیمار مورد استفاده قرار گرفتند (نه مرد و یک زن) که پیش از این از عمل کرانیوپلاستی بهره برده­ بودند و تمامی عوارض ناشی از کرانیوپلاستی نیز ثبت شده­ بود.

نتایج: پس از درمان بیماران به طور میانگین حدود 42 ماه (محدوده 7 تا 85 ماه) مورد پیگیری قرار گرفتند. از نظر زیبایی تمامی بیمار بهبود یافته­‌بودند. زمانی که میزان بازسازی ناحیه جمجمه در سمت راست با بازسازی سمت چپ مقایسه شد، دو مورد عوارض مشاهده شد. یکی ایجاد مجموعه موقت از سروما پس از جراحی بود و دیگری شامل ایجاد چین و چروک­‌هایی در پیشانی بود. غیر از این موارد، هیچگونه عارضه عفونی و یا علائم پس زدن پیوند مشاهده نشد.

نتیجه­‌گیری: پروتزهای شخصی‌سازی‌شده‌ی ساخته شده برای کرانیوپلاستی بهبود قابل توجهی را در مورفولوژی نشان داد. این روش می­‌تواند برای بازسازی استخوان­‌ها در نواحی دیگر بدن نیز به‌­کار رود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ساخت پروتز مفصل گیجگاهی فکی به کمک پرینتر سه بعدی – بخش سوم

بیمار در صحبت کردن و خوردن غذاهای جامد دچار مشکل بود و از زمان آسیب­‌دیدگی به رژیم مایع محدود شده‌­بود. یک فایل سی‌تی اسکن از قسمت مفصل گیجگاهی فکی تهیه، داده­‌های سه بعدی در قالب فرمت دایکام بازسازی و جهت طراحی و ساخت پروتز مفصل گیجگاهی فکی به نرم‌­افزار منتقل شدند.

پس از بررسی دقیق مدل آناتومیک از مفصل مندیبولار (که از داده‌های سی‌تی اسکن بیمار تهیه شده بودند) و مدل اولیه­‌ی پروتز، مشخص شد که بدشکلی و اختلال در مفصل گیجگاهی می­‌تواند با تعویض مفصل با استفاده از پروتز شخصی‌سازی‌شده درمان شود. پس از برداشتن قسمت آسیب‌­دیده مفصل گیجگاهی، پروتز شخصی‌سازی‌شده با پیچ­‌هایی با قطر دو میلی متر در محل مورد نظر تثبیت شد.  بلافاصله پس از عمل جراحی دهان بیمار دو و نیم سانتی‌متر باز شد که یک پیشرفت غیرمنتظره به حساب می‌آمد.

پروتز شخصی‌سازی‌شده مفصل گیجگاهی طی عمل جراحی با موفقیت پیوند زده­ شد. حرکات فک پس از دو هفته به صورت طبیعی و بدون درد بود و دهان به میزان سه و نیم سانتی­‌متر قابل باز شدن بود. همچنین رادیگرافی پس از 2 و 18 ماه نشان داد که عملکرد فک بدون نقص بوده و هیچگونه جابجایی و تحلیل رفتن بوجود نیامده‌­است.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ساخت پروتز مفصل گیجگاهی به کمک پرینتر سه بعدی – بخش دوم

در موارد پیچیده نقایص مفصل گیجگاهی فکی، طراحی و ساخت پروتز مفصل گیجگاهی شخصی­‌سازی­‌شده ضروری است.

در درمان اختلالات مفصل گیجگاهی فکی، اصول بازسازی و تکنیک­‌های بازسازی فک در طول سال­‌ها به‌­طور چشمگیری پیشرفت کرده­‌است. به­‌روزرسانی تکنیک­‌ها به کیفیت و بهبود زندگی بیمار کمک می­‌کند.

پرینت سه بعدی پلیمرها، تکنیکی برای تولید مدل فیزیکی بر اساس تصاویر سی­تی­‌اسکن متقاضی می­‌باشد. با استفاده از این روش می‌­توان یک مدل سه بعدی را طراحی کرد و تمامی اجزاء را در سه محور دستکاری کرد تا به وضعیت دقیق و متناسب با شرایط بیمار دست پیدا کرد. جراحان نیز می­‌توانند قبل از جراحی آناتومی داخلی و خارجی بیمار را تجسم کنند.

استفاده از پروتز مفصل گیجگاهی ساخته­‌شده به صورت سفارشی، هنگامی که سایر روش­‌های مرسوم جراحی ناموفق هستند همواره یکی از گزینه­‌های جراحی برای درمان اختلالات مختلف مفصل فکی به شمار می­‌رود.

 در مورد بیمار مورد مطالعه در این مطلب، به علت پیچیدگی و محدودیت­‌های اتصال بر روی مندیبل، به پروتز شخصی­‌سازی­‌شده نیاز بود. در این مورد بیمار در سن شش سالگی در اثر سقوط از ارتفاع چهار متری دچار شکستگی مفصل فکی شده و بیش از شش سال جراحان ارتوپد و فک و صورت قادر به درمان او نبودند. بیمار در صحبت کردن و خوردن غذاهای جامد دچار مشکل بود و از زمان آسیب­‌دیدگی به رژیم مایع محدود شده‌­بود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ساخت پروتز مفصل گیجگاهی به کمک پرینتر سه بعدی – بخش اول

هدف: هدف از این مطالعه ارائه روشی موفقیت­‌آمیز در طراحی و ساخت پروتز مفصل گیجگاهی  Temporomandibular Joint (TMJ) به منظور درمان بیمارانی که با روش­‌های مرسوم و پروتزهای رایج در بازار  قابل درمان نیستند، می‌باشد.

روش­: یک پروتز مفصل گیجگاهی شخصی‌سازی‌شده به روش ساخت افزودنی (پرینت سه‌بعدی) متناسب با آناتومی متقاضی به صورت منحصر‌ به‌ فرد برای وی به منظور جراحی طراحی و ساخته شد.

نتایج: طراحی پروتز متناسب با نیاز بیمار به صورت سفارشی انجام شد. پروتز سفارشی با استفاده از روش پرینت سه بعدی ساخته شد. پروتز مفصل گیجگاهی فکی در طول بیش از دو سال بعد از عمل جراحی (تا زمان ارائه این مطالعه) همچنان عملکردی قابل قبول و مناسب در ناحیه­‌ی مفصل فک داشت.

نتیجه­‌گیری: رویکرد به­‌کار رفته می­‌تواند در درمان اختلالات فکی و مفاصل فک موفقیت­‌آمیز باشد. این روش امکان ساخت پروتز را به صورت سفارشی و کاملا مطابق با آناتومی بیمار فراهم می­‌کند. علاوه بر این استفاده از مدل‌های آناتومیک و مدل پلیمری پروتز به جراح کمک می­‌کند تا پیش از جایگذاری نسبت به جراحی دید کافی داشته باشد و خطرات و ریسک­‌های احتمالی را کم کند. همچنین زمان پروسه­‌ی جراحی در مقایسه با روش‌های رایج کاهش می‌یابد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

آزمایش بازسازی فک تحتانی – بخش سوم

استفاده از مهندسی معکوس، طراحی کامپیوتری و تکنیک­‌های سریع تولید در دهه­‌های گذشته پیشرفت قابل توجهی داشته­‌ اند و برای ساخت پروتزهای فک، صورت و جمجمه استفاده می­‌شوند. امکان­ و اثربخشی این روش به خوبی نشان داده‌­ شده‌­ است. با این حال بازسازی ایده­‌ال جزئی فک پایین تنها به ظاهر بستگی ندارد، بلکه تسهیل توانبخشی پروتزهای دندانی و تداوم بازسازی استخوانی نیز مطرح است. در این مطالعه، یک سینی شخصی‌­سازی‌شده برای پیوند استخوان با استفاده از مهندسی معکوس، طراحی کامپیوتری و تکنیک­‌های تولید سریع با هدف بازسازی فک تحتانی (شکل ظاهری اندام و ترمیم استخوان) در یک زمان ساخته‌ ­شد.

در این مطالعه از ده مورد سگ دو رگه در محدوده‌­ی سنی دوازده تا هجده ماه با میانگین وزنی سیزده تا پانزده کیلوگرم استفاده‌ ­شد.

تحت بیهوشی عمومی در حالی که فک پایین سگ­‌ها تا حد زیادی از بین رفته ­‌بود مشخص شد که دندان­ آنها نیز تقریبا بدون بافت لثه رها شده‌ ­است. برای به­‌دست آوردن ساختار آناتومیک مندیبل با استفاده از روش مهندسی معکوس، از تصاویر سی‌تی اسکن از جمجمه با وضوح تصویری 215*512 کمک گرفته­‌شد. اطلاعات حاصل از  سی‌تی اسکن وارد نرم­ افزار شدند و در نهایت سینی پیوند سفارشی ساخته ­­‌شد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

آزمایش بازسازی فک تحتانی – بخش دوم

بازسازی فک تحتانی همیشه به عنوان یک چالش برای جراحان فک و صورت مطرح بوده­‌است. اگرچه استفاده از تکنیک­‌های متنوع و با درصدهای موفقیت مختلف در این جراحی همواره مطرح بوده­‌است اما هیچ روش ایده­‌الی برای بازسازی رضایتبخش این نوع از جراحی وجود نداشته­‌است. با ظهور و پیشرفت روش پیوند استخوانی در 3 دهه گذشته، بازسازی فک پایین با موفقیت بیش از 90% قابل انجام شد. با این حال، پیوندهای عروقی زمان­بر است و نیاز به تکنیک­‌های عملی پیچیده دارد و همچنین بازسازی یک چهره­‌ی قرینه به عنوان یک چالش بزرگ مطرح است. Distraction osteogenesis نیز به­‌طور گسترده در بازسازی نقایص فک پایین به­‌کار می­‌روند. اما این روش نیز برای بازسازی نقایص بسیار پیچیده مناسب نمی‌­باشد و همچنین مستلزم صرف زمان زیاد است.

پیوند استخوان آزاد هنوز هم به عنوان گزینه‌­ی مناسب جهت رفع نقص به حساب می­‌آید. با این حال، جذب تراشه استخوان بلوک پیوندی هنوز به صورت حل نشده باقی­مانده‌­است و برای نقص­‌های بزرگ مناسب نمی‌­باشد.

استفاده از سینی­‌های مصنوعی به منظور حفظ انسجام فک پایین در پیوندهای استخوانی کاربرد دارد. سینی­‌های مورد استفاده عموما مش­‌های تیتانیومی و یا پلی­ اتیلنی هستند.

با این حال، در حال حاضر اکثر سینی‌ها به صورت دستی پیش از از جراحی و یا در حین جراحی شکل داده می‌شود. در نتیجه، نتیجه زیبایی از جراح به جراح متفاوت است.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

آزمایش بازسازی فک تحتانی – بخش اول

هدف: به منظور بازسازی و بازگشت زیبایی و عملکردی نقص عدم پیوستگی 40 میلی متری فک تحتانی در یک سگ بیمار از یک سینی تیتانیومی شخصی‌­سازی‌شده استفاده شد که توسط پیوند بافت از محل استخوان لگن پوشش داده­‌شد.
مواد و روش­‌ها: استفاده از پیوند استخوانی به همراه سینی­‌های تیانیومی اختصاصی که به روش مهندسی معکوس و طراحی کامپیوتری ساخته شده‌اند. نقص ناپیوستگی 40 میلی متری در استخوان فک تحتانی سمت راست که در 10 سگ مورد جراحی قرار گرفت. این نقص با استفاده از یک سینی تیتانیومی که با ذراتی از الیاف سلول­‌های استخوان لگن سگ پرشده و توسط تراشه­‌های استخوان قسمت لگن پوشش داده شده­‌است، ترمیم شد. پس از ترمیم تصویربرداری از محل جراحی در هفته‌­های 2، 4، 8، 12 و 24 به طور متوالی انجام شد.

نتیجه: تمامی موارد به خوبی عمل جراحی را طی کردند. در مدت مشاهده و بررسی 24 هفته­‌ای از بین 10 کیس بیمار تنها 3 مورد منجر به بیرون آوردن سینی تیتانیومی شد. همچنین در 9 مورد از 10 مورد بازسازی پیوند استخوانی به خوبی انجام شد. از طرفی تصویربرداری از بافت جراحی شده نشان داد که با گذشت زمان پیوند بین اجزاء اضافه شده با بافت مندیبولار میزبان کمتر می­‌شود.

جمع­‌بندی: استفاده از تکنیک مهندسی معکوس، طراحی کامپیوتری و ساخت سینی تیتانیومی حاوی استخوان اسفنجی یک تکنیک پیوند بالقوه برای بازسازی نقص فک پایین است.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی فک با استفاده از پلیت سفارشی

پیشینه:
اخیرا در بسیاری از موارد از مدل­‌های سه بعدی در درمان و جراحی استفاده می­‌شود. با این حال از این مدل­‌ها با هدف ساخت پروتز به صورت خاص و شخصی­‌سازی‌شده به ندرت استفاده شده است. گزارش حاضر یک مورد بازسازی فک پایین را با استفاده از پلیت مش‌بندی شخصی­‌سازی‌شده – که براساس یک مدل سه بعدی که از اطلاعات سی‌تی اسکن بیمار حاصل شده است – را بررسی می­‌کند.

هدف:

بیمار مردی 24 ساله که سه سال قبل تحت عمل جراحی برداشت تومور قرار گرفته و با استفاده از پیوند استخوان از ناحیه استخوان اسفنجی و مغز استخوان از ناحیه­‌ی لگن مورد درمان قرار گرفته­ بود که در نهایت منجر به این عمل جراحی مجدد شد.

روش:

پیش از عمل جراحی ابتدا یک مدل سه بعدی از فک پایین بیمار ساخته ­‌شد. مدل سه بعدی با استفاده از اطلاعات حاصل از سی‌تی اسکن بیمار ایجاد شد. سپس پلیت مش­‌بندی­‌ شده شخصی­‌سازی‌شده ساخته‌­شد.

برداشت و نتیجه­‌گیری:

در مقایسه با روش­‌های معمول، این نوع از جراحی عموما ساده­‌تر، آسان­‌تر، و در زمان کوتاه­‌تر انجام می­‌شود. استفاده از مدل سه بعدی در این روش امکان تجسم و درک میزان حساسیت­‌ها را به­‌طور قابل توجهی افزایش می‌­دهد. این جراحی حدود 6 ساعت و 31 دقیقه به طول انجامید. در حال حاضر قطعات شخصی­‌سازی‌شده تنها به داده­‌های سی‌تی برای ایجاد مدل سه بعدی نیاز دارند. همچنین، آزمایشگاه تصاویر ارسالی مربوطه را ساده­‌سازی کرده  و منجر به ساخت سریع مواد سفارشی می­‌شود. این مزایا می­‌تواند به­‌طورگسترده‌ای مورد استفاده قرار گیرد و در حرفه­‌ی جراحی دهان به­‌طور قابل توجهی به‌­کار برده­ شود.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی فک بالا و کف اربیت – بخش سوم

بعد از 10 روز از عمل­ جراحی از بیمار سی‌­تی­‌اسکن گرفته‌­شد تا موقعیت فلپ فیبولا و مش تیتانیومی با طراحی پیش‌­ازعمل مقایسه شود. از مش تیتانیومی از پیش‌­خم­‌شده شخصی­‌سازی­‌شده برای بازسازی کف اربیت (کاسه­‌چشم) و ترمیم کانتور فک بالا استفاده­‌شد. تمامی فلپ­ها در بدن زنده ماندند و عمل آنها موفقیت­‌آمیز بود. همانگونه که تصاویر سی­‌تی­‌اسکن نیز نشان می­‌دهند، ظاهر متقارن از لحاظ زیبایی ­شناختی و موقعیت مناسب قسمت فیبولا و مش تیتانیومی حاصل شدند. تمامی بیماران از ظاهر پس ­از عمل خود رضایت داشتند و فاصله عمودی بین فک ­بالا و پایین برای قراردادن ایمپلنت‌­های دندانی در آینده در موقعیت مناسبی نگه‌ ­داشته­‌شد. هیچ­کدام از بیماران محدودیتی در حرکت فک پایین خود نداشتند. یکی از بیماران دچار عفونت پس ­از عمل شد و یکی دیگر دچار دوبینی خفیف موقتی در خیره­ نگاه­ کردن شد که پس از یک ماه برطرف گردید. عوارض معمول همراه ماگزیلکتومی و ترمیم، نظیر پس زدن مش تیتانیومی، اکتروپیون یا انفتالموس برای بیماران رخ نداد.

این مطالعه به وضوح نشان داد که تکنولوژی برنامه­‌ریزی جراحی به کمک کامپیوتر می­‌تواند تاثیر مهمی در بازسازی عیوب فک و اربیت علی­‌الخصوص در برداشت و جانمائی فلپ فیبولا داشته باشد. محور فیبولا با کانتور آرک دهانی به صورت افقی همخوانی دارد و می‌­تواند فاصله عمودی صحیحی را حفظ کند که برای موقعیت­‌دهی و قراردادن ایمپلنت­‌های دندانی در آینده ضروری است، همانگونه که در معاینات پس ­از عمل و تصویربرداری سی‌تی از بیماران مشاهده شد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی فک بالا و کف اوربیت – بخش دوم

از آپریل 2015 تا ژانویه 2016 مجموعا 6 بیمار به صورت پشت ­سر هم در این مطالعه گذشته‌­نگر شرکت داده شده‌­اند. معیارهای پذیرش بیمار در این مطالعه به صورت زیر است: 1) تومورهای فک بالا بدون تهاجم به بافت نرم 2) نیاز به ماگزیلکتومی کامل با حفظ محتویات کاسه­‌چشم 3) بازسازی همزمان فک با فلپ فیبولا و مش تیتانیومی شخصی‌­سازی­‌شده. تمامی بیماران تحت معاینات سی‌­تی­‌اسکن فک و صورت و قسمت پایینی پا قرار گرفتند. اطلاعات اسکن با فرمت DICOM به نرم­ افزار فرستاده­‌شد. بر اساس اطلاعات سی­‌تی­‌اسکن، تنها بیماران با تومور محدود­شده در استخوان فک ­بالا در مطالعه درنظر گرفته‌­شدند. مرزهای استخوانی مربوط به تومور و رابطه آن با سایر ساختارهای همجوار را می­‌توان به دقت با ماژول سه بعدی نرم ­افزار مشاهده‌­نمود. ماگزیلکتومی مجازی انجام شد و مجموعه‌­ای از برنامه‌های بازسازی فیبولا با استفاده از برنامه ایجاد شدند. مدل سه بعدی رزینی با چاپگر سه بعدی ساخته شد و برای خم­ کردن، یک الگو برای راهنمایی برداشت و موقعیت­‌دهی فلپ فیبولا و شکل­‌دهی مش تیتانیومی بر اساس آناتومی بیمار مورد استفاده قرار گرفت تا کف اوربیت (کاسه­‌چشم) را پشتیبانی کند و کانتور فک ­بالا را نیز بازیابی نماید. ماگزیلکتومی بر اساس برنامه­‌ریزی مجازی صورت گرفت و فلپ فیبولا نیز به همراه روند ماگزیلکتومی برداشت شد. سپس مش تیتانیومی از پیش­ خم­ شده و شخصی­‌سازی­‌شده درجای خود گذاشته­‌شد تا محل رزکسیون را پوشش دهد، کف اوربیت را پشتیبانی نماید و کانتور فک بالا را بازیابی و ترمیم کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”