بایگانی برچسب برای: شکستگی اوربیت

شکستگی اوربیت – بخش دوم

علائم شکستگی اوربیت عبارتند از:

  • کاهش دید، محو دیدن و یا دوبینی
  • کاهش توانایی نگاه کردن به چپ، راست، بالا و پایین
  • کبودی و سیاهی چشم
  • ورم پیشانی یا گونه
  • از بین رفتن برجستگی و صاف شدن گونه
  • درد شدید گونه هنگام باز کردن دهان
  • حالت غیرطبیعی مردمک چشم
  • بی‌حسی صورت در اطراف ضربه
  • پف کردن پوست زیر چشم
  • مشاهده خون در قسمت سفیدی چشم

تعیین روش درمان شکستگی اوربیت بستگی به نوع و شدت آسیب دارد. برای شکستگی‌های کوچک معمولاً استفاده از بسته‌های یخ، آنتی بیوتیک‌ها و ضد انعقاد کافی است تا به کاسه چشم اجازه دهد بدون مداخله درمان شود.

با این حال در شکستگی‌های بزرگ و  پیچیده به‌خصوص آن دسته از شکستگی‌ها که حرکت چشم را محدود می‌کند، نیاز به مداخله جراحی با هدف ترمیم استخوان می‌باشد. جهت بازسازی بافت استخوانی آسیب دیده می‌توان از مش‌های تیتانیومی شکل پذیر و یا پروتزهای شخصی‌سازی‌شده استفاده کرد.

در مواردی که نیاز به جراحی نمی‌باشد اغلب به فاصله ده روز ورم و کبودی شروع به کاهش می‌کند. اما در درمان شکستگی استخوان نیاز به زمان بیشتری دارد. اگر نیاز به جراحی باشد ممکن است جراح عمل به فاصله چند هفته‌ای برنامه‌ریزی کند تا ورم ناشی از ضربه از بین برود.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

شکستگی اوربیت – بخش اول

شکستگی اوربیت یک آسیب تروماتیک (آسیب ایجاد شده بر اثر ضربه/تروما) به استخوان کاسه چشم به حساب می‌آید. این آسیب‌ها معمولاً ناشی از ضربه مستقیم به چشم می‌باشد. به طور کلی شکستگی‌ اوربیت به سه دسته تقسیم می‌شود:

  • شکستگی ریم اوربیت که در لبه‌های خارجی کاسه چشم اتفاق می‌افند. ریم اوربیت ضخیم‌ترین قسمت کاسه چشم به حساب می‌آید و لذا شکستن آن بر اثر وارد شدن نیرویی شدید رخ می‌دهد. حوادث رانندگی دلیل اصلی شکستگی ریم اوربیت است. معمولاً شکستگی ریم اوربیت همراه با آسیب‌های دیگر مانند ترومای صورت و صدمه عصب‌های چشمی می‌باشد.
  • شکست انفجاری (Blowout fracture) که در آن ریم اوربیت سالم می‌ماند اما کف کاسه چشم دچار شکستگی می‌شود. شکستگی کف اوربیت می‌تواند بر عملکرد عضله‌ی چشم و آناتومی اطراف اثر گذاشته و مانع از حرکت طبیعی مردمک چشم شود. این شکستگی‌ها معمولاً هنگامی اتفاق می‌افتند که جسمی یزرگتر از ورودی چشم به آن برخورد کند.
  • شکستگی مستقیم کف اوربیت که در آن شکستگی ریم تا کف اوربیت امتداد پیدا می‌کند.

تخمین زده می‌شود سالانه دو و نیم میلیون آسیب چشمی از جمله شکستگی اوربیت در آمریکا اتفاق می‌افتد که سهم مردان چهار برابر زنان است. از آن‌جایی که دلیل اصلی آن تصادفات رانندگی‌ست، بستن کمربند و عملکرد ایربگ تا حد زیادی احتمال وقوع آن را کاهش می‌دهد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

تومور استخوانی فک – بخش دوم

از آن‌ جایی که دهان و فک از بافت‌های مختلفی مانند استخوان، عضله، غدد و غشا مخاطی تشکیل شده‌اند، نسبت به سایر اندام‌های بدن بیشتر مستعد پذبرش رشدهای غیرطبیعی می‌باشند. گرچه تومور استخوانی فک هر فردی را می‌تواند درگیر کند اما فاکتورهای اصلی ابتلا به آن، مصرف تنباکو و الکل شناسایی شده‌اند. عوامل دیگر می‌تواند شامل بهداشت ضعیف دندان و تغذیه ناکافی شود.

آملوبلاستوما – شایع‌ترین تومور اپیتلیال ادنتوژنیک – معمولاً در ناحیه خلفی فک پایین شکل می‌گیرد. این تومور به آهستگی پخش می‌شود و به ندرت متاستاس می‌دهد. درمان آن برش وسیع ناحیه‌ی درگیر به کمک جراحی و بازسازی به روش مناسب می‌باشد.

ادنتوما – شایع‌ترین تومور ادنتوژنیک – بر بافت‌های دندانی اثر می‌گذارد و معمولاً در فک پایین افراد جوان دیده می‌شود. در اغلب موارد این دسته از تومورها نیز طی عمل جراحی برداشته می‌شوند.

پس از برداشت تومور انتخاب روش بازسازی مناسب، با توجه به سوابق بیمار، وسعت ناحیه برداشت شده و نهایتاً تشخیص پزشک معالج اهمیت پیدا می‌کند. جهت بازسازی می‌توان از پلیت‌های رایج، مش‌، پیوند استخوانی و پروتز استفاده کرد. مسائلی مانند شکل دادن پلیت و ایجاد تنش درآن که احتمال شکستگی پلیت را افزایش می‌دهد و نیز عوارض احتمالی برداشت پیوند استخوان از بیمار می‌بایست درنظر گرفته شود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

تومور استخوانی فک – بخش اول

بسیاری از تومورها، چه خوش‌خیم و چه بدخیم، در فک شکل می‌گیرند. علائم تومور استخوانی فک عبارتند از ورم، درد، حساسیت و جابه‌جایی غیرمنتظره دندان‌ها. برخی از تومورها ممکن است پس از تصویربرداری از دندان‌ شناسایی شوند و برخی در معاینات روتین دهان و دندان. نحوه درمان به محل و نوع تومور بستگی دارد. احتمال دارد بعضی از تومورهای خوش‌خیم تنها نیاز داشته باشند تا تحت نظارت باشند با این حال در اکثر موارد لازم است تا تومور برداشته شود و سپس بافت استخوانی با گزینه‌های ممکن بازسازی شود.

چنانچه تومور استخوانی فک در مرحله اول در تصویربرداری شناسایی نشود، تشخیص آن در معاینات بالینی امکان‌پذیر است از آن جایی که با ورم صورت و کام، حساس‌شدن استخوان و درد شدید همراه است.

رشد و بیرون‌زدگی استخوانی غیرطبیعی می‌تواند در فک پایین رخ دهد و سبب نگرانی در مورد ایجاد تومور شود اما معمولاً این موارد خوش‌خیم بوده و مادامی که در رسیدگی به دندان‌ها و عملکرد آن‌ها اخلالی ایجاد نکند، مشکل‌ساز نمی‌باشد.

رایج‌ترین نوع تومور فک، سرطان سلول سنگفرشی است که از حفره‌های دندانی به استخوان حمله می‌کند و می‌تواند هر قسمت داخل دهانی از فک بالا و پاین را درگیر کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ترمیم فک و صورت – بخش دوم

پیشینه تحصیلی و کاری جراحان فک و صورت شامل شناخت کامل از دندان‌ها نیز می‌شود. این شناخت در ترمیم فک و صورت به جراح این امکان را می‌دهد تا با آگاهی از محدودیت‌ها و پیش‌بینی بهتر رشد، برنامه‌ریزی بهتر از جراحی داشته باشد.

در ترمیم فک و صورت آسیب‌دیده بر اثر ضربه، عاملی مانند حادثه رانندگی علت اولیه تخریب، از بین رفتگی و از کارافتادگی بخشی از اندام‌های صورت مانند بینی، چشم یا فک بوده است. در این عمل جراخی تلاش می‌شود تا با جابجایی موضعی اندام‌ها، پیوند پوست و استخوان از سایر نقاط بدن و یا کاشت پروتز، ظاهر و عملکرد اولیه را تا جای ممکن بازگرداند. معمولاً جراحی یک بیمار ترومایی به دلیل پیچیدگی‌های خاص دشوارتر از سایر بازسازی‌های فک و صورت می‌باشد و یک جراح مغز و اعصاب نیز در عمل شرکت می‌کند. ‌

در موارد ناشی از تومور استخوانی، جراح فک و صورت ایفای دو نقش را برعهده خواهد داشت. وی علاوه بر آنکه می‌بایست ناحیه‌ی درگیر تومور شده را بردارد، باید نسبت به ترمیم فک و صورت نیز اقدام کند. جراح می‌تواند این دو فرایند را در تنها یک عمل جراحی به پایان برساند و یا بسته به شرایط بیمار در دو عمل جداگانه اقدام به برداشت تومور و بازسازی کند.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ترمیم فک و صورت – بخش اول

ترمیم فک و صورت به عمل جراحی‌ای اطلاق می‌شود که هدف از آن بازسازی، بازیابی و یا برگرداندن بافت‌های نرم و یا بافت استخوانی آسیب‌دیده، تغییرشکل‌ یافته و یا از کارافتاده بر اثر اتفاقی، به شرایط طبیعی و نرمال می‌باشد. این اتفاق می‌تواند ناشی از یک ضربه (تروما – trauma)، برداشت تومور و یا پیشرفت بیماری باشد. ترمیم فک و صورت برگرداندن اندام‌ها و عضوها به شرایط نرمالی که پیش از رخ‌دادن اتفاق داشته‌اند می‌باشد و از این جهت، با جراحی زیبایی – که هدف از آن بهبود زیبایی اندامی که در حال حاضر طبیعی و نرمال می‌باشد – است، تمایز دارد. بازسازی فک و صورت بخشی از جراحی فک، صورت و جمجمه به حساب می‌آید و روش‌های جراحی متععدی را در بر می‌گیرد.

نارسایی‌های همراه با تولد (Congenital abnormalities) که از هنگام تولد همراه فرد ‌می‌باشند نیز توسط جراحان فک و صورت با هدف رسیدن به شرایط و ظاهر مناسب جراحی می‌شود. در این دسته از جراحی‌های بازسازی فک و صورت، معمولاً بافت‌های موضعی توسط جراج دچار جابه‌جایی می‌شوند تا لب، کام، فک، صورت و سایر اجزای صورت ظاهر طبیعی خود را پیدا کنند. استخوان از لگن و یا سایر استخوان‌های بدن و همچنین پروتز مصنوعی به منظور پرکردن فضاهای خالی موجود می‌تواند استفاده شوند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”