بازسازی فک پایین بعد از برداشتن ناحیه‌ی آلوده شده (ریزکشن) همواره به صورت یک مشکل برای جراحان و بیماران مطرح بوده ­است. هدف اصلی در درمان نئوپلاسم­‌های (توده و یا تومور) بدخیم و خوش‌­خیم، درحقیقت برداشتن تومور با کمترین اثرات منفی می­‌باشد. روش اصلی بازسازی فک پایین از اوایل 1980 استفاده از یک پلیت بازسازی حین جراحی برداشتن تومور و یا با کمی تاخیر بوده است.

هنگامی که شکستگی پلیت در بیمارانی که قادر نیستند و یا حاضر به پذیرش پیوند بافت نیستند رخ می­‌دهد، پزشکان گزینه‌های محدودی برای درمان پیش­رو دارند. یک راه جایگزینی کل پلیت می‌باشد. برای این منظور اغلب می‌بایست از یک پلیت بلندتر و یا یک پلیت در جهت متفاوت که بتواند به اندازه­‌ی کافی با استخوان در تماس بوده و به درستی فیکس شود، استفاده ­‌شود.

در این پژوهش یک روش جدید به منظور بازسازی ناحیه­‌ی شکسته­ شده به­ کار رفته ­است که بازسازی و دوام و ثبات را با حداقل خطرات ممکن انجام می‌­دهد.

تشخیص و شناسایی یک پلیت بازسازی شکسته ­شده فک پایین براساس سوابق بیمار، معاینه بالینی و رادیوگرافی پانورامیک در 3 بیمار انجام گرفت. همچنین به منظور ساخت یک مدل سه ­بعدی از تمامی نقاط فک پایینی با پلیت شکسته­ شده، از روش سی­‌تی ­اسکن فک استفاده­ شد.

بخشی از پلیت بازسازی شکسته شده که بر روی استخوان فک باقی مانده بود برداشته شد و یک پروتز جامد تیتانیومی به منظور انطباق با استخوان فک، قطعه‌ای مشابه با قسمت فک یک پروتز TMJ، طراحی شد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

مش­‌های تیتانیومی استانداردی که در حال حاضر برای درمان به کار می‌­روند متناسب با مدل­ آناتومیک بیمار به صورت دستی تنظیم می­‌شوند. اما در این مطالعه یک رویکرد جدید با استفاده از ایمپلنت‌­های تیتانیومی که به صورت سفارشی برای هر بیمار شخصی‌سازی و طراحی می‌­شوند برای بازسازی اوربیت به­ کار برده ­شده ­است. این ایمپلنت­‌های شخصی‌سازی‌شده برای هر بیمار (patient specific implants (PSI)) به راحتی ساخته و به­ کار برده می‌­شود و یک روش موثرتر از لحاظ زمان و هزینه به حساب می‌آید.

بیمارانی که دچار نقص و شکستگی دیواره و کف اوربیت بودند در فوریه­‌ی 2014 تا  ژوئن 2014 صرف نظر از جنسیتشان به منظور جراحی بازسازی اوربیت و درمان گرد­آوری شدند. رضایت کامل از بیماران دریافت شد و سی‌تی اسکن دقیق با ضخامت سه دهم میلی­متر از بیماران انجام شد. اطلاعات بدست آمده و استفاده از ناحیه اوربیتال سالم به منظور تهیه­‌ی مدل سه بعدی از ناحیه­‌ی آسیب‌­دیده در بیماران به‌­کار برده‌شد.

ایمپلنت‌­های شخصی‌سازی‌شده در مقایسه با مش‌­های تیتانیومی که به صورت دستی تنظیم می­‌شوند، سختی بیشتری را نشان می­‌دهند و از این‌­رو امکان تغییر کمتری در ابعاد آن‌ها پس از ساخت وجود دارد. این امکان به میزان کم تری نسبت به ایمپلنت‌های استاندارد برای ایمپلنت­‌هایی که از ابتدا بزرگتر طراحی شده باشند وجود دارد که می‌­توانند به راحتی توسط انبر و به صورت دستی تنظیم شوند. به‌طور کلی باید تا حد امکان در مرحله­‌ی پیش تولید ایمپلنت­‌ها نیاز به تنظیمات دستی را از بین برد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش اول

اصلاح شکستگی دیواره و کف اوربیت (Orbital floor and wall fracture) در بدن به علت آناتومی سه بعدی پیچیده و محدود بودن امکان بررسی در حین عمل جراحی، چالش برانگیز می باشد. استفاده از ایمپلنت­‌های نامناسب و تکنیک های جراحی غیردقیق می تواند منجر به مشکلاتی مانند اختلالات بینایی و نتایج زیبایی غیرقابل قبول شود. در مقاله­ ی حاضر استفاده از ایمپلنت­‌های تیتانیومی شخصی‌سازی‌شده به عنوان یک رویکرد جدید مورد بررسی قرار گرفته­ است. از اطلاعات سی تی اسکن (CT Scan) بیمار برای ساخت مدلی مجازی از ناحیه آسیب دیده اوربیت (دیواره و کف) استفاده شد. همچنین اوربیت سالم طرف دیگر برای طراحی ایمپلنت شخصی سازی شده به کار گرفته شد. نشانه هایی به عنوان راهنما، بر روی پروتز مشخص شد تا جایگذاری و کاشت در حین جراحی آسان تر شود. جراحی طبق برنامه از پیش طراحی شده پیش رفت و به احتمال زیاد نیازی به انجام جراحی مجدد (Revision surgery) نخواهد بود. پروتزهای شخصی سازی شده امکان بازسازی دقیق شکستگی های اوربیت را به کمک جربان کار کاملا مجازی و دقیق می دهند و توصیه می شود به مش های تیتانیومی شکل پذیر در ارجحیت قرار گیرند.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”