بازسازی فک پایین پس از شکستگی پلیت – بخش اول

/در , , /توسط

بازسازی فک پایین بعد از برداشتن ناحیه‌ی آلوده شده (ریزکشن) همواره به صورت یک مشکل برای جراحان و بیماران مطرح بوده ­است. هدف اصلی در درمان نئوپلاسم­‌های (توده و یا تومور) بدخیم و خوش‌­خیم، درحقیقت برداشتن تومور با کمترین اثرات منفی می­‌باشد. روش اصلی بازسازی فک پایین از اوایل 1980 استفاده از یک پلیت بازسازی حین جراحی برداشتن تومور و یا با کمی تاخیر بوده است.

هنگامی که شکستگی پلیت در بیمارانی که قادر نیستند و یا حاضر به پذیرش پیوند بافت نیستند رخ می­‌دهد، پزشکان گزینه‌های محدودی برای درمان پیش­رو دارند. یک راه جایگزینی کل پلیت می‌باشد. برای این منظور اغلب می‌بایست از یک پلیت بلندتر و یا یک پلیت در جهت متفاوت که بتواند به اندازه­‌ی کافی با استخوان در تماس بوده و به درستی فیکس شود، استفاده ­‌شود.

در این پژوهش یک روش جدید به منظور بازسازی ناحیه­‌ی شکسته­ شده به­ کار رفته ­است که بازسازی و دوام و ثبات را با حداقل خطرات ممکن انجام می‌­دهد.

تشخیص و شناسایی یک پلیت بازسازی شکسته ­شده فک پایین براساس سوابق بیمار، معاینه بالینی و رادیوگرافی پانورامیک در 3 بیمار انجام گرفت. همچنین به منظور ساخت یک مدل سه ­بعدی از تمامی نقاط فک پایینی با پلیت شکسته­ شده، از روش سی­‌تی ­اسکن فک استفاده­ شد.

بخشی از پلیت بازسازی شکسته شده که بر روی استخوان فک باقی مانده بود برداشته شد و یک پروتز جامد تیتانیومی به منظور انطباق با استخوان فک، قطعه‌ای مشابه با قسمت فک یک پروتز TMJ، طراحی شد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش چهارم

/در , , /توسط

نتیجه آنکه ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی‌شده (Patient specific implants) بازسازی شکستگی‌های دیواره و کف اوربیتال را ساده­ تر می‌­کنند و به همین دلیل جایگزین مناسب و دقیقی برای مش­‌های تیتانیومی که به صورت دستی و غیردقیق حین جراحی خم داده می‌شوند، به حساب می‌آیند. استفاده از این ایمپلنت­‌ها برای بازسازی اوربیت از جمله­ روش‌­های ایمن به حساب می­‌آید که در زمان مناسب می‌تواند ساخته و به صورت روزانه به کار برده شود.  همچنین هر جراح می­‌تواند به راحتی از آن­ها استفاده کرده و عمل جراحی را برنامه­ ریزی کند بدون اینکه نیاز به تخصص و یا آشنایی با نرم­ افزار خاصی مورد نیاز باشد.

تمامی ایمپلنت­‌های ساخته شده به صورت جداگانه و بدون مشکل جایگذاری شدند. پس از عمل جراحی، سی‌تی اسکن انجام شده اتصالات دقیق پروتز های شخصی‌سازی‌شده را نشان می‌­دهد.

طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی،  پروتزهای شخصی‌سازی‌شده باید نقش کلیدی در زندگی روزانه بیمار ایفا کنند و همچنین باید این ایمپلنت­‌ها تا سال 2020 جایگزین موارد فعلی شوند. این پروتزها برای بازسازی‌های اوربیتال در حال حاضر در دسترس هستند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش سوم

/در , , /توسط

مش­‌های تیتانیومی استانداردی که در حال حاضر برای درمان به کار می‌­روند متناسب با مدل­ آناتومیک بیمار به صورت دستی تنظیم می­‌شوند. اما در این مطالعه یک رویکرد جدید با استفاده از ایمپلنت‌­های تیتانیومی که به صورت سفارشی برای هر بیمار شخصی‌سازی و طراحی می‌­شوند برای بازسازی اوربیت به­ کار برده ­شده ­است. این ایمپلنت­‌های شخصی‌سازی‌شده برای هر بیمار (patient specific implants (PSI)) به راحتی ساخته و به­ کار برده می‌­شود و یک روش موثرتر از لحاظ زمان و هزینه به حساب می‌آید.

بیمارانی که دچار نقص و شکستگی دیواره و کف اوربیت بودند در فوریه­‌ی 2014 تا  ژوئن 2014 صرف نظر از جنسیتشان به منظور جراحی بازسازی اوربیت و درمان گرد­آوری شدند. رضایت کامل از بیماران دریافت شد و سی‌تی اسکن دقیق با ضخامت سه دهم میلی­متر از بیماران انجام شد. اطلاعات بدست آمده و استفاده از ناحیه اوربیتال سالم به منظور تهیه­‌ی مدل سه بعدی از ناحیه­‌ی آسیب‌­دیده در بیماران به‌­کار برده‌شد.

ایمپلنت‌­های شخصی‌سازی‌شده در مقایسه با مش‌­های تیتانیومی که به صورت دستی تنظیم می­‌شوند، سختی بیشتری را نشان می­‌دهند و از این‌­رو امکان تغییر کمتری در ابعاد آن‌ها پس از ساخت وجود دارد. این امکان به میزان کم تری نسبت به ایمپلنت‌های استاندارد برای ایمپلنت­‌هایی که از ابتدا بزرگتر طراحی شده باشند وجود دارد که می‌­توانند به راحتی توسط انبر و به صورت دستی تنظیم شوند. به‌طور کلی باید تا حد امکان در مرحله­‌ی پیش تولید ایمپلنت­‌ها نیاز به تنظیمات دستی را از بین برد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش دوم

/در , , /توسط

شکستگی در دیواره و کف اوربیت از جمله آسیب­‌های استخوانی رایج در صورت هستند: دوبینی (diplopia)، جابه‌جایی مردمک چشم و آسیب­‌های عصب زیر اوربیت و عصب اوپتیک از جمله عوارض بالقوه در عمل جراحی شکستگی­‌های دیواره­ و کف اوربیت محسوب می­‌شوند. تکنیکی ایمن، سریع، قابل تکرار و دقیق لازم است تا از چنین مشکلاتی جلوگیری شود.. برنامه‌ریزی جراحی به کمک کامپیوتر یک گام کلیدی به سوی عملکرد ایمن­‌تر در جراحی­‌ها می­‌باشد و در طی چند سال گذشته به یک تکنیک استاندارد تبدیل شده­ است که در واقع امکان برنامه­‌ریزی برای جراحی، شبیه­‌سازی و کنترل عمل جراحی مجازی را فراهم می‌کند. روش­‌های جدید جراحی و بهبود طراحی ایمپلنت­‌ها و مواد مصرفی مرحله به مرحله معرفی شدند و در بسیاری از موارد نیز با موفقیت زیادی همراه بودند. ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی‌شده به خوبی امکان بازسازی شکستگی‌­های اوربیتال را با کمک انجام یک مرحله­ ی مجازی و کار دیجیتالی فراهم می‌­کنند و بدین ترتیب استفاده از مش­‌های تیتانیوم برای شکل‌دهی دستی در آینده منسوخ خواهد شد.

در این تحقیق مجموعا 12 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که تمامی آن­ها با استفاده از پروتز شخصی‌سازی‌شده (Patient specific implants) تحت بازسازی دیوار اوربیت قرار گرفتند. در هشت بیمار به علت دوبینی (diplopia) جراحی لازم تشخیص داده­ شد. چهار بیمار نیز به علت جابجایی مردمک تحت بازسازی قرار گرفتند. عمده دلیل شکستگی­‌ها نیز مربوط به حوادث صنعتی و سقوط از ارتفاع بود.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش اول

/در , , /توسط

پروتز سفارشی در جراحی بازسازی اوربیت – بخش اول

اصلاح شکستگی دیواره و کف اوربیت (Orbital floor and wall fracture) در بدن به علت آناتومی سه بعدی پیچیده و محدود بودن امکان بررسی در حین عمل جراحی، چالش برانگیز می باشد. استفاده از ایمپلنت­‌های نامناسب و تکنیک های جراحی غیردقیق می تواند منجر به مشکلاتی مانند اختلالات بینایی و نتایج زیبایی غیرقابل قبول شود. در مقاله­ ی حاضر استفاده از ایمپلنت­‌های تیتانیومی شخصی‌سازی‌شده به عنوان یک رویکرد جدید مورد بررسی قرار گرفته­ است. از اطلاعات سی تی اسکن (CT Scan) بیمار برای ساخت مدلی مجازی از ناحیه آسیب دیده اوربیت (دیواره و کف) استفاده شد. همچنین اوربیت سالم طرف دیگر برای طراحی ایمپلنت شخصی سازی شده به کار گرفته شد. نشانه هایی به عنوان راهنما، بر روی پروتز مشخص شد تا جایگذاری و کاشت در حین جراحی آسان تر شود. جراحی طبق برنامه از پیش طراحی شده پیش رفت و به احتمال زیاد نیازی به انجام جراحی مجدد (Revision surgery) نخواهد بود. پروتزهای شخصی سازی شده امکان بازسازی دقیق شکستگی های اوربیت را به کمک جربان کار کاملا مجازی و دقیق می دهند و توصیه می شود به مش های تیتانیومی شکل پذیر در ارجحیت قرار گیرند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

کرانیوپلاستی جمجمه به دو روش – بخش چهارم

/در , , /توسط

کرانیوپلاستی جمجمه به دو روش – بخش چهارم

تجربه کار با ایمپلنت­‌های سفارشی بسیار است. ایمپلنت­‌های فلزی تولید شده با فرزکاری قیمت بالایی دارند زیرا در فرایندی کاهشی از یک بلوک بزرگ از ماده، ماشینکاری می­‌شوند. این فرآیند ساخت مقدار زیادی ضایعات ایجاد می­‌کند. فرآیندهای افزایشی (ساخت افزودنی) مزایای مشخصی دارند ولی از لحاظ فنی مشکل­‌تر هستند زیرا ایمپلنت­‌ها به روشی لایه به لایه از پودر تیتانیوم بر اساس یک فایل CAD (طراحی شده به کمک کامپیوتر) ساخته می‌شوند. فرآیند ساخت نسبتا کوتاه است و فقط مقداری از ماده استفاده می­‌شود که برای ساخت ایمپلنت مورد نیاز است.

می‌توان نتیجه گرفت الگوریتم درمانی بیماران با عیوب جمجمه­‌ای بزرگ ناشی از دلایل مختلف با استفاده از ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده، در 10 سال گذشته قابلیت اطمینان و اعتبار خود را اثبات نموده است. یک نتیجه­ گیری ممکن این است که می‌توان تمام عمل­‌های جراحی اولیه بازسازی­ عیوب جمجمه­‌ای بزرگ را با ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده انجام داد. هرچند این به معنی صرف­­نظر نمودن از مواد پیوند استخوانی است که یکی از مهم­ترین استانداردهای طلایی در عمل­‌های بازسازی هستند و نسبت به تمام مواد مصنوعی برتری دارند. با دانستن ریسک­‌های بالقوه ایمپلنت­‌های بزرگ، انتظار می‌­رود که در آینده نزدیک ساخت افزایشی هندسه­ و ساختاری با تخلخل درجه­‌بندی­ شده، سطوح زیست ­فعال و ساختارهای اسفنجی (trabecular) برای ایمپلنت­‌ها فراهم آورد که به عنوان داربست (scaffold) برای سلول­‌های زنده عمل می­‌کنند. در کاربردهای پزشکی این داربست­‌ها باید با مواد مناسبی ترکیب شوند که ملاحظات مکانیکی و بیولوژیکی برای آن­ها در نظر گرفته شده­‌است.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

کرانیوپلاستی جمجمه به دو روش – بخش سوم

/در , , /توسط

پنجاه بیمار به­ طور پیوسته در همان گروه جراحی متشکل از جراحان مغز و اعصاب و جراحان فک و صورت مورد عمل جراحی کرانیوپلاستی جمجمه قرار گرفتند. سی ­و سه بیمار برای این مطالعه انتخاب شدند. هفده بیمار با استفاده از پروتز شخصی‌سازی‌شده جمجمه درمان شدند، شانزده نفر نیز با پیوند استخوانی که پیش­تر هم استفاده می­‌شده‌­است مورد درمان قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از: فوریت‌های جراحی‌های جمجمه، بیمارانی که برای چندین بار مورد جراحی قرار گرفته اند، بیماران جوانتر از 16 سال و مواردی با اطلاعات ناقص. در گروه دوم نمونه استخوان جمجمه در دیواره ی شکمی در شش بیمار به روش فریز کردن (تابش گاما 25 کیلو گری و دمای منفی هشتاد درجه سانتی‌گراد) نگهداری شد.

میانگین مدت زمان جراحی در گروه 1، 120 دقیقه (محدوده 208-59) و در گروه دوم 141 دقیقه (محدوده 257-65) بود. یک بیمار (17/1) در گروه 1 و 6 نفر (16/6) از گروه دوم به جراحی مجدد نیاز پیدا کردند. مدت حضور بیماران در بیمارستان در گروه 1، 4/6 روز (محدوده 27-3) بود در حالیکه بیماران گروه دوم به طور میانگین 6/13 روز (محدوده 38-5) در بیمارستان بستری بودند. مدت بستری شدن در بیمارستان و همچنین میانگین نتایج بدست آمده و عوارض پس از جراحی نیز به طور قابل توجهی بهبود یافته بود. علیرغم میزان بالای عوارض، نیاز به بازسازی مجدد و اقامت طولانی در بیمارستان برای بیماران گروه دوم درمان اولیه بازسازی بسیار ارزانتر بود. این به دلیل هزینه‌ی ساخت بالاتر PSI ها در گروه اول می‌باشد.

اگر در گروه دوم هزینه‌های تنها یک مورد جراحی و بازسازی مجدد در اثر جواب ندادن پیوند استخوانی نیز لحاظ شود، هزینه‌های این بیماران بسیار بیشتر خواهدشد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

کرانیوپلاستی – مقایسه دو روش – بخش دوم

/در , , /توسط

آسیب­‌های­ جمجمه، خون­ریزی و سکته مغزی باعث ایجاد شرایط تهدیدکننده­‌ای برای زندگی فرد می­‌شود. جراحی باز کردن جمجمه، کرانیوپلاستی با هدف کاهش فشار به عنوان روشی حیاتی و استاندارد برای نجات جان بیمار در اتاق عمل شناخته شده­ است. در حین این روش، قسمت­‌های بزرگی از استخوان جمجمه باید برداشته شوند. از دیگر موارد نیاز به جراحی کرانیکتومی، اختلالات ایجاد شده توسط تومورها، جراحی­‌های مربوط به صرع یا عفونت است. در هلند نیز همانند سایر کشورها می‌­توان نمونه­‌های استخوان برداشت­ شده را با فرآیند فریز کردن یا قرار دادن در دیواره شکمی حفظ نمود. به خاطر فرایند پیری و همچنین به علت دلایل دیگر، تعداد بیماران کرانیکتومی یا بیماران با عیوب مربوط به جمجمه که درخواست بازسازی و ترمیم دارند رو به افزایش است. استفاده از استخوان پیوندی بیمار هنوز هم به عنوان استانداردی طلایی در بازسازی عیوب جمجمه درنظر گرفته می­‌شود اما روش­‌های جایگزین نظیر ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده یا غیر شخصی­‌سازی­‌شده از مواد مصنوعی زیست سازگار نیز استفاده می‌شوند. کاشت دوباره نمونه­‌های استخوان پیوندی می­‌تواند منجر به عفونت یا تحلیل و از بین رفتن استخوان شود که خود باعث مداخلات پزشکی دیگر می‌­شود. با استفاده از طراحی و ساخت به کمک کامپیوتر(CAD, CAM)، می‌­توان ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده­­(PSI) منحصربه‌فردی ساخت که دقت بسیار بالایی دارند.

این مقاله درصد موفقیت، میزان شکایت‌ها، مدت زمان جراحی و بستری و هزینه را در جراحی بازسازی جمجمه در دو روش استفاده از پیوند استخوانی و استفاده از پروتز شخصی‌سازی‌شده مقایسه می‌کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

کرانیوپلاستی – مقایسه دو روش – بخش اول

/در , , /توسط

گزینه­‌های زیادی برای بازسازی نقص­‌های جمجمه پس از جراحی کرانیوپلاستی وجود دارد. روش استاندارد همچنان بر مبنای کاشت مجدد استخوان برداشته شده است که می­تواند در ناحیه­‌ی دیواره­‌های شکمی ذخیره شود و یا از طریق منجمدسازی نگهداری شده­ باشد. به عنوان روشی جایگزین، می­‌توان از ایمپلنت‌­های اختصاصی بیمار (PSI) نیز استفاده­ کرد. در این تحقیق براساس مطالعات انجام گرفته در گذشته بر روی 50 بیمار با نقص استخوانی جمجمه در وسعت تقریبی 100 سانتی­متر مربع یا بیشتر توسط همان تیم جراحی مورد جراحی قرار گرفتند. 33 بیمار با شرکت در این تحقیق موافقت کردند. هفده بیمار نیز درمان با ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی‌شده را متقبل شدند (با پیگیری 43 ماهه) که با 16 موردی که توسط کاشت مجدد پیوند استخوانی مورد درمان قرار گرفته­ بودند (با پیگیری 32 ماهه)، مورد مقایسه قرار گرفتند. معیارهای مورد بررسی عبارت بودند از میزان موفقیت و عوارض، مدت زمان عمل، مدت بستری و هزینه­‌های درمان. میزان عوارض و نیاز به درمان مجدد و همچنین زمان بستری شدن در بیمارستان برای بیماران درمان شده با PSI بسیار کاهش پیدا کرد. هزینه­‌های درمان برای بازسازی با پیوند استخوانی کمتر از حالت درمان با PSI بود در حالی­که باتوجه به دلایل بیولوژیکی برخی از کاشت­‌های استخوانی به علت عفونت و جذب موفقیت‌آمیز نبود و بیماران ناچار می­‌شدند که مجدد به انجام یک عمل دیگر با ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی‌شده تن بدهند. برای این بیمارن بیشترین هزینه‌ی درمان رقم می‌­خورد.

نتیجه­‌گیری: میزان بالای موفقیت و قابل اطمینان بودن پروتزهای شخصی‌سازی‌شده می‌تواند روش درمانی در جراحی کرانیوپلاستی را تغییر دهد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی فک پایین با پروتز سفارشی تیتانیومی – بخش دوم

/در , , /توسط

پس از رزکشن، جراح متوجه شد که پلیت بازسازی شکسته ­است و بازشدن دهان بیمار انحراف فک به سمت راست را نشان می­‌داد. تصمیم برآن شد که از یک پروتز سفارشی تیتانیومی استفاده شود که حاوی یک چارچوب به همراه قسمت متخلخل جهت اتصال بهتر استخوان پیوندی از بیمار و ایمپلنت باشد. ایمپلنت­‌های دندانی را قسمت خلفی فک پایین در محل دندان‌های آسیا بزرگ اول و دوم اضافه نمودیم. ساختار مستحکم و قوی چارچوب، پیوند استخوانی را از فشرده­ شدن توسط بافت نرم محافظت نمود و همچنین از تحلیل­ رفتن آن ممانعت نمود. ایمپلنت از طریق شکاف قبلی در سمت راست قسمت پایین فک قرار داده شد. تیم دومی از جراحان از قمست ایلیاک کرست استخوانی را جهت پیوند برداشتند که به همراه زنوگرافت در چارچوب ایمپلنت قرار داده ­شد. سپس در حین عمل فیکس‌کردن اینترماگزیلار در محل قرار داده شد و بعدا در زمان بستری بیمار در بیمارستان به الاستیک تغییر پیدا کرد. تصویربرداری بعدازعمل بسته‌شدن دقیق دهان، تقارن صورت و فک و عملکردی خوب را نشان داد که شامل بازشدن کافی دهان، بسته شدن و حرکت جانبی فک بدون هیچگونه انحرافی بود.

پایش وضعیت بیمار پس از گذشت یک سال از عمل، نتایج عملکردی و زیبایی خوبی را نشان داد. بیمار اکلوژن پایداری داشت و بازشدن دهان او به میزان 50 میلی‌متر و بدون هیچ انحرافی بود. ابتکار ترکیب ایمپلنت دندانی با پروتز، باعث بازسازی فک و ترمیم دندان­ها به صورت همزمان و با استفاده از یک ایمپلنت شخصی­‌سازی­‌شده شد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”