بازسازی جمجمه به کمک پروتز اختصاصی – بخش پنجم
بیمار مردی 22 سالهست که در یک حادثهی دوچرخه سواری دچار یک ضایعه و آسیب بزرگ در ناحیهی پیشانی و جمجه در سمت راست شده بود. بخشی از جمجمه با ابعاد تقریبی 4/8 در 5/12 سانتی متر مربع دچار نقص شد که در حقیقت این ضایعهی استخوانی نتیجهی یک جراحی کاهش فشار مغز بود. پس از طی کردن دورهی درمان اولیه و بهبودی پس از تصادف، بحث بازسازی جمجه به کمک پروتز اختصاصی و بازگرداندن تمامیت ساختاری جمجه از نظر زیباییشناسی صورت بیمار مطرح شد.
تصویر دیجیتال سهبعدی که با استفاده از توموگرافی کامپیوتری (سیتی اسکن یا MRI) بدست می آید، به منظور مدلسازی ساختار داخلی بدن استفاده میشود. مدلهای پزشکی ساخته شده از این دادهها بسیار دقیق میباشند و به همین علت نیاز به تکنیک اسکن اسپیرال دارند که امکان اسکن کامل حجم را فراهم میآورد. این امر موجب میشود که به تعداد بیشتری اسکن (با ضخامت توصیه شدهی کمتر از یک میلیمتر) تهیه شود، همچنین بسیار مهم است که ابعاد پیکسل در هر تکه بسته به مورد آن کاهش یابد. اکثر واحدهای CT و MRI توانایی فرستادن دادهها در قالب یک فایل پزشکی رایج-DICOM (تصویربرداری دیجیتال و ارتباط در پزشکی) را دارند.
مادهی مورد استفاده تیتانیوم Ti64 ELIبود، چراکه این ماده از نظر خواص مکانیکی و شیمیایی استاندارد ASTM F 136 مربوط به ایمپلنتهای کاربردی در جراحی را به خوبی پوشش میدهد. این ماده برای ساخت ایمپلنت استفاده شده و در مقابل سیستم بدن بیضرر میباشد. در حقیقت Ti64 ELI همان آلیاژ Ti6Al4V می باشد که میزان ناخالصی آن کاهش پیدا کردهاست.
در نهایت فرآیند ساخت ایمپلنت سفارشی پس پرداخت و استریلیزاسیون پایان مییابد.
“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”