بازسازی پس از شکستگی پلیت فک – بخش پنجم

در هر سه مورد پلیت فک استفاده ­شده با هدف بازسازی فک پس از برداشتن تومور استخوانی، در محل اتصالش با فک دچار شکستگی شده­ بود که این امر نشان می‌­دهد، این ناحیه تحت تنش و بارگذاری است که می­‌تواند به مرور در اثر خستگی و فشار دچار شکست شود. همچنین این ناحیه­‌ایست که در آن پروتز هنگام عمل و قبل از آن به منظور انطباق یافتن با فک دچار خمش می­‌شود و بنابراین موجب ضعف در پلیت به­ کار رفته می­‌گردد.

پروتزهای شخصی‌سازی‌شده به دلیل آنکه به طور اختصاصی برای بیمار طراحی می­‌شوند نسبت به پلیت بازسازی سنتی موجود قوی­‌تر عمل می­‌کنند. پلیت بازسازی رایج باید به منظور اتصال با فک بیمار، باتوجه به آناتومی بیمار به درستی خم شوند. این فرآیند خمش می­‌تواند موجب تجمع تنش و در نتیجه حساس شدن به شکستگی و شیار شود، به­ علاوه اینکه موجب کاهش عمر خستگی پلیت نیز می‌گردد.

علاوه ­براین، پروتزهایی که به صورت سفارشی برای بیمار طراحی می­‌شوند دارای یک منحنی نامحسوسی در اطراف مرزهای نامتقارن فک می­‌باشند. این امر به افزایش استحکام و قدرت در چندین جهت و همچنین به قرارگیری مناسب ایمپلنت کمک می­‌کند.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

کیس دوم دختر جوان 16 ساله‌ای مبتلا به سندروم Li-Fraumeni بود که در ناحیه­‌ی فوقانی فک پایین شیمی درمانی شده بود و استخوان فک در ناحیه­‌ی بین اولین دندان آسیاب (مولار) در سمت چپ تا دومین دندان پیش­ از آسیاب (پیری­مولار) در سمت راست، برداشته شده بود. او همچنین در کنار شیمی­ درمانی از پلیت بازسازی فک استفاده کرده بود. به منظور بازسازی فک پایین 9 ماه بعد از پیوند استخوان از لگن استفاده­ شد و متعاقبا چهار ایمپلنت به منظور ترمیم برای او کار گذاشته­ شد.

ده سال پس از درمان اولیه درد و ناراحتی در قسمت راست فک پایین و مشکل بلعیدن در بیمار شروع شد. نمونه برداری انجام شد و مشخص شد که مجدداً بیمار دچار تومور شده است. برای دومین بار بیمار تحت درمان و شیمی­ درمانی قرار گرفت. در این مرحله نیز به منظور بازسازی فک پایین از پلیت بازسازی بزرگتری استفاده ­شد که جایگزین پلیت اصلی شد.

پس از دو سال مجددا در قسمت بازسازی شده اندام دچار مشکل شد. اینبار از ایمپلنت شخصی‌سازی‌شده برای بیمار استفاده­ شد که نیاز عملیاتی کمتری نیز داشت. این امر موجب شد که ادامه­‌ی شیمی­ درمانی با حداقل اختلال انجام شود. پروتز سفارشی به منظور سازگاری بهتر به قسمت جلویی فک متصل شد.

پروتز کار گذاشته­ شده در فک پایین و پلیت بازسازی پس از دو سال از به کارگیری پروتز سفارشی نیز همچنان بدون آسیب باقی ماندند.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی فک پایین بعد از برداشتن ناحیه‌ی آلوده شده (ریزکشن) همواره به صورت یک مشکل برای جراحان و بیماران مطرح بوده ­است. هدف اصلی در درمان نئوپلاسم­‌های (توده و یا تومور) بدخیم و خوش‌­خیم، درحقیقت برداشتن تومور با کمترین اثرات منفی می­‌باشد. روش اصلی بازسازی فک پایین از اوایل 1980 استفاده از یک پلیت بازسازی حین جراحی برداشتن تومور و یا با کمی تاخیر بوده است.

هنگامی که شکستگی پلیت در بیمارانی که قادر نیستند و یا حاضر به پذیرش پیوند بافت نیستند رخ می­‌دهد، پزشکان گزینه‌های محدودی برای درمان پیش­رو دارند. یک راه جایگزینی کل پلیت می‌باشد. برای این منظور اغلب می‌بایست از یک پلیت بلندتر و یا یک پلیت در جهت متفاوت که بتواند به اندازه­‌ی کافی با استخوان در تماس بوده و به درستی فیکس شود، استفاده ­‌شود.

در این پژوهش یک روش جدید به منظور بازسازی ناحیه­‌ی شکسته­ شده به­ کار رفته ­است که بازسازی و دوام و ثبات را با حداقل خطرات ممکن انجام می‌­دهد.

تشخیص و شناسایی یک پلیت بازسازی شکسته ­شده فک پایین براساس سوابق بیمار، معاینه بالینی و رادیوگرافی پانورامیک در 3 بیمار انجام گرفت. همچنین به منظور ساخت یک مدل سه ­بعدی از تمامی نقاط فک پایینی با پلیت شکسته­ شده، از روش سی­‌تی ­اسکن فک استفاده­ شد.

بخشی از پلیت بازسازی شکسته شده که بر روی استخوان فک باقی مانده بود برداشته شد و یک پروتز جامد تیتانیومی به منظور انطباق با استخوان فک، قطعه‌ای مشابه با قسمت فک یک پروتز TMJ، طراحی شد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

مش­‌های تیتانیومی استانداردی که در حال حاضر برای درمان به کار می‌­روند متناسب با مدل­ آناتومیک بیمار به صورت دستی تنظیم می­‌شوند. اما در این مطالعه یک رویکرد جدید با استفاده از ایمپلنت‌­های تیتانیومی که به صورت سفارشی برای هر بیمار شخصی‌سازی و طراحی می‌­شوند برای بازسازی اوربیت به­ کار برده ­شده ­است. این ایمپلنت­‌های شخصی‌سازی‌شده برای هر بیمار (patient specific implants (PSI)) به راحتی ساخته و به­ کار برده می‌­شود و یک روش موثرتر از لحاظ زمان و هزینه به حساب می‌آید.

بیمارانی که دچار نقص و شکستگی دیواره و کف اوربیت بودند در فوریه­‌ی 2014 تا  ژوئن 2014 صرف نظر از جنسیتشان به منظور جراحی بازسازی اوربیت و درمان گرد­آوری شدند. رضایت کامل از بیماران دریافت شد و سی‌تی اسکن دقیق با ضخامت سه دهم میلی­متر از بیماران انجام شد. اطلاعات بدست آمده و استفاده از ناحیه اوربیتال سالم به منظور تهیه­‌ی مدل سه بعدی از ناحیه­‌ی آسیب‌­دیده در بیماران به‌­کار برده‌شد.

ایمپلنت‌­های شخصی‌سازی‌شده در مقایسه با مش‌­های تیتانیومی که به صورت دستی تنظیم می­‌شوند، سختی بیشتری را نشان می­‌دهند و از این‌­رو امکان تغییر کمتری در ابعاد آن‌ها پس از ساخت وجود دارد. این امکان به میزان کم تری نسبت به ایمپلنت‌های استاندارد برای ایمپلنت­‌هایی که از ابتدا بزرگتر طراحی شده باشند وجود دارد که می‌­توانند به راحتی توسط انبر و به صورت دستی تنظیم شوند. به‌طور کلی باید تا حد امکان در مرحله­‌ی پیش تولید ایمپلنت­‌ها نیاز به تنظیمات دستی را از بین برد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”