طراحی و ساخت پروتز فک پایین – قسمت سوم

مندیبولکتومی (mandibulectomy)، در واقع حذف بخش های بزرگی از فک پایین است که معمولا به دنبال آسیب ها و ضایعه های فیزیکی ناشی از ضربه و یا نفوذ و گسترش شدید بیماری (سرطان و غیره) به کار گرفته می شود. روش های سنتی جراحی پیش از این با استفاده از گایدهای جراحی، پیچ هایی به منظور فیکس کردن و پیوندهای استخوانی (هیپ/فمور) برای حمایت از فک انجام می شد. با این حال چنین روش هایی مستعد شکست کوتاه مدت (تقریبا کمتر از یک سال) و به دنبال آن جراحی مجدد هستند.

گایدها عمدتا در طی عمل جراحی تنها برای انطباق تقریبی با مرزهای ناحیه آسیب دیده به کار می روند و درمان به طور کامل انجام نمی شود تا به بافت استخوانی بیمار اجازه رشد و هماهنگ سازی با پیوند استخوانی را بدهد. مطالعات اخیر نشان می دهد که روش های فیکس کردن رایج که عموما استفاده می شود عوارضی مانند شکستگی در فک را در اثر فیکس کردن با بافت استخوانی به دنبال دارد. بنابراین روند رو به افزایشی برای از استفاده از پروتز فک پایین کاستم مید با هدف جایگزینی کامل استخوان وجود دارد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

طراحی و توسعه پروتزهای فک با پرینتر سه بعدی – قسمت اول

در این مطالعه، معیارهای طراحی پروتزهای کاستم مید (شخصی‌سازی‌شده) برای هر بیمار به صورت منحصربه‌فرد، در ناحیه فک پایین (مندیبل) براساس داده‌های تصویربرداری پزشکی (سی‌تی اسکن) از بیمار و پرینت سه بعدی (ساخت افزایشی) مورد بررسی قرار می‌گیرد. نویسندگان این روش را برای بیمارانی که به علت سرطان فک تحت درمان مندیبولکتومی قرار گرفته‌اند مناسب دانسته‌اند. داده‌های حاصل از سی‌تی اسکن بیمار برای ایجاد نمای سه بعدی جمجمه بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد. طرح نهایی سپس به صورت سه بعدی چاپ شده و برای اطمینان سنجی در برابر یک مدل از جمجمه و فک بالا، بررسی می شود. در نهایت این تکنیک یک چهارچوب برای طراحی و بهینه سازی پروتزهای فک پایین به صورت شخصی‌سازی‌شده و کامل ارائه می‌دهد.

حداقل نمودن زمان عمل جراحی، بهبود سریع‌تر حال بیمار و کاهش بار مالی ایجاد شده برای سیستم بهداشت و درمان از عوامل بسیار مهم و اساسی است. در همین حال بهیود نتایج جراحی بیماران نیز می‌بایست در نظر گرفته شود. این اهداف منجر به پیشرفت­‌ها و نوآوری­‌های جدیدی در پزشکی و مخصوصا در حوزه درمان به روش سفارشی و شخصی­ سازی­ شده، شده­ است.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

ارزیابی بلندمدت (6 تا 12 سال) بر روی جراحی‌های کرانیوپلاستی‌های صورت گرفته با تیتانیوم به روش کد/کم بر روی 26 بیمار با عیوب جمجمه‌ای بزرگ نشان داد که هیچکدام از ایمپلنت­‌ها نیاز به بیرون ­آوردن از بدن بیمار نداشتند و تمامی بیماران بهبود در زندگی روزمره خود را اعلام نموده و در صورت انتخاب مجدد، باز هم کرانیوپلاستی را انتخاب می‌­کنند. با این حال نویسندگان در چهار بیمار با مننژیوم نتایجی را از تصویربرداری های پزشکی مشاهده کرده‌اند که پایین­‌تر از سطح استاندارد می­‌باشد. محققان به این نتیجه رسیدند که تیتانیوم ماده‌ای مناسب برای بازسازی ثانویه عیوب فک و صورت جمجمه­‌ای بزرگ ناشی­ از کاهش فشار کرانیوتومی می‌باشد که پس از آسیب انجام­ شده­ است. هدف از این ایمپلنت‌های نسل­ جدید این است که با شکل اندامی که جایگزین آن می‌شوند مطابقت داشته باشند و در عین ­حال خواص مکانیکی آن­ها نیز به خواص ناحیه کاشت نزدیک باشد تا در نواحی تحت بارگذاری از پدیده استرس شیلدینگ جلوگیری شود، برای رشد استخوانی متخلخل بوده و خواص تکرارپذیری داشته باشد. مدلی سه بعدی از جمجمه با استفاده از سی­تی ­اسکن ایجاد می­‌شود. سپس از این مدل مجازی برای طراحی ایمپلنت چه به وسیله قرینه­‌سازی نسبت به سمت مقابل و چه با ایجاد منحنی‌هایی بر اساس نواحی آناتومیک استفاده می‌­شود. سپس فایل طراحی ایمپلنت برای ساخت به دستگاه فرستاده می­‌شود تا با ادامه این فرایند ایمپلنت به صورت لایه لایه ساخته شود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

موفقیت و طول عمر ایمپلنت‌ها و کاشتنی‌ها به فاکتورهایی نظیر خواص ماده، طراحی ایمپلنت و مهارت جراح بستگی دارد. پیشرفت‌های به وجود آمده در فرآیند تصویربرداری و تکنولوژی ساخت، این امر را برای جراحان ممکن ساخته که از مدل‌های سه بعدی برای داشتن درکی بهتر از نقص کمک بگیرند. مرحله بعدی استفاده از این امکانات، ساخت ایمپلنت‌های شخصی­‌سازی­‌شده به عنوان بهترین گزینه برای بازسازی عیوب جمجمه و صورت می‌باشد. پروتزهای کاستم مید برای بازسازی عیوب جمجمه، فک و صورت اخیرا به علت کارایی بهتر نسبت به همتایان عمومی و استاندارد خود، اهمیت زیادی پیدا کرده­‌اند. این امر به خاطر انطباق دقیق با ناحیه کاشت ایمپلنت است که زمان جراحی را کاهش می­ دهد و به نوبه خود در عمل­‌های جراحی جمجمه و صورت، شانس عفونت را کمتر، زمان بازیابی را کاهش و زیبایی بهتری را حاصل می­‌کند.

پیشرفت در سال‌های اخیر در زمینه طراحی، مواد و فرایند برای ایمپلنت‌های جمجمه بسیار مشهود می‌باشد. معرفی فن آوری اخیر تولید مستقیم به کمک ساخت افزودنی که امکان تولید ایمپلنت‌های متخلخل با ساختار جامد و مشبک را با استفاده از اطلاعات خاص بیمار فراهم می‌کند، افق جدید را برای نسل بعدی ایمپلنت های ترمیمی ترسیم می‌کند.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتزهای کاستم مید (Custom-made) به علت عملکرد بهتر نسبت به سایر روش‌‌های درمانی برای بازسازی نقص‌های جمجمه اهمیت یافته‌اند. این امر به دلیل سازگاری دقیق با منطقه‌ی آسیب دیده باعث کاهش زمان جراحی و بهبود وضعیت زیبایی بیمار می‌باشد. کاربرد مدل سازی سه بعدی در جراحی فک و صورت، روش‌های جراحی و برنامه‌های جراحان را تغییر داده و مهدسان پزشکی به منظور طراحی ایمپلنت‌های سفارشی به کار گرفته می‌شوند. پیشرفت در فرایندهای تولید و روش ساخت افزودنی برای ساخت مستقیم ایمپلنت‌ها، محدودیت‌های شکل، اندازه و ساختار داخلی را حذف کرده است. این مقاله روند جدیدی را در مدل سازی سه بعدی و پروتزهای سفارشی در بازسازی مغز و اعصاب بررسی خواهدکرد.

بازسازی اسکلت جمجمه یک چالش جدی حتی برای جراحان با تجربه به حساب می‌آید. برخی از عوامل حیاتی که به پیچیدگی این امر کمک می‌کنند عبارتند از: آناتومی، حضور سازه‌های حیاتی در مجاورت بخش آسیب دیده، منحصر به فرد بودن هریک از نقص‌ها و احتمال ابتلا به عفونت. در هر بازسازی مغز و اعصاب، مانند جراحی ثانویه به علت تروما و برداشتن تومور یا انحراف مادرزادی، بازسازی زیبایی شناسی و عملکردی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق قبل از جراحی و اجرای دقیق طرح دارد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”