بیمار 2: یک بیمار مرد 21 ساله  که از تورم در سمت عقب چپ پائین دهان به مدت 4 الی 5 ماه رنج می‌برد، معرفی شد. تورم به تدریج تا اندازه حال حاظر بزرگ شد و با درد همراه بود. درمان‌های پزشکی و دندانپزشکی پیشین کمک کننده نبوده‌اند. آزمایشات رادیولوژی نشان‌دهنده نفوذپذیری اشعه (Radiolucency) در حفره‌هایی (Multilocular) که از دندان پیشین (Incisor) جانبی مندیبل چپ تا دندان آسیاب (Molar) دوم مندیبل چپ گسترش داشت، بودند. دندان آسیاب سوم تحت فشار بود، اما با آسیب همراه نبود. باریک شدگی چشمگیر در بردر پائینی مندیبل ملاحظه شد. تنفس نشان دهنده وجود مقدار زیادی کریستال کرسترول و سلول‌های اشتعال‌پذیر بود. آسیب شناسی بافتی نشان‌دهنده کراتوکیست دندانی (Odontogenic keratocyst) بود. با توجه به گسترش آسیب، برای بیمار طرح درمان ریزکشن بخشی آسیب، و بازسازی به وسیله پروتز شخصی سازی شده بر اساس مدل نمونه اولیه سریع در نظر گرفته شد.

بیمار 3: یک بیمار خانوم 50 ساله که از تورم در در ناحیه فک پائین به مدت 3 سال رنج می‌برد، معرفی شد. بیمار یک پیشینه پزشکی از یک برجستگی کوچک در ناحیه مندیبل چپ، که به طور تدریجی بزرگ شده و ناحیه راست مندیبل را نیز در بر گرفته، و درد و حس مورمور شدن در ناحیه مندیبل چپ را  ارائه داد. علاوه بر این پیشینه پوسته پوسته شدن دندان نیش وسطی مندیبل چپ و خارج شدن عفونت از ناحیه کنین (Canine) مندیبل راست به مدت 1 ماه نیز ارائه شد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

در مقایسه با روش‌های مرسوم پروتز شخصی‌سازی‌ شده فواید متعددی را ارائه می‌دهند:

• با افزایش درک از آناتومی بیمار و همچنین گسترش بیماری، کیفیت طرح درمان پیش از جراحی به طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد.
• مدل‌ نمونه اولیه یک رفرنس مناسب برای توصیف فرایند و مراحل عمل جراحی به بیمار را فراهم می‌کند. با افزایش درک بیمار از میزان دشواری‌ها و محدودیت‌های جراحی پیش رو، میزان اعتبار رضایت اعلام شده بیمار افزایش می‌یابد.
• بهترین روش برای برش و خارج کردن تومور مشخص می‌شود، و یک شبیه‌سازی واقعی‌تر از مراحل عمل جراحی انجام می‌شود.
• هنگام خمش پلیت تنش پیچشی ناخواسته کم‌تری ایجاد شد.
• با ساختن پروتزهای شخصی دقیق‌تر، پیچ‌های از پیش جایگذاری شده و طرح ریزی برش استخوان، پیش‌بینی نتیجه جراحی بهبود می‌یابد.
• زمان جراحی کاهش می‌یابد.
• دقت مدل پروتز نهایی طراحی شده و مناسب بودن هر پروتز به طور جداگانه به وسیله مدل نمونه اولیه فیزیکی قابل ارزیابی است. این ارزیابی امکان اصلاح تمامی خطاهای ممکن در شکل پروتز را پیش از جراحی فراهم می‌آورد. بنابراین، موجب می‌شود ریسک نیاز به درمان مجدد کاهش ‌یابد، و فشار روانی وارد بر بیمار نیز حذف می‌شود.
• آموزش پزشکی و تحصیلات جراحی می‌تواند به دور از شلوغی و نامنظمی پیش از این انجام ‌شود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

عالی‌ترین هدف پس از هرگونه قطع عضو آسیب دیده بدن، از جمله رزکشن تومور فک نه تنها عملکرد صحیح آن می‌باشد، بلکه فراهم کردن یک بازسازی عملکردی و زیبایی از آن، که با حداقل مشکل سلامتی مواجه باشد نیز، مورد توجه است. در اختیار داشتن تجهیزات بازسازی گوناگون برای پزشکان جراح از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. عموما در هر عمل جراحی باید از تکنیک‌هایی با کمترین پیچیدگی که بیش‌ترین احتمال موفقیت برای بیمار را در پی دارد، استفاده شود.

بسیاری تکنیک بازسازی مرسوم در دسترس می‌باشد، که دارای مضرات ذاتی می‌باشند:

• دشواری تخمین میزان آسیب، پیش از جراحی.
• پیوند استخوانی و پیوند‌های میکرو عروقی با شیوع بیماری در عضو دهنده همراه هستند.
• محدودیت در اندازه و شکل متریال.
• طولانی شدن مدت زمان عمل جراحی.
• از بین رفتن زیبایی بیمار، ناشی از طبیعت بسیار پیچیده جراحی، و همچنین نیاز به مهارت بالای جراح.
• زمان صرف شده در اتاق عمل برای فرم‌دهی مجدد پلیت و پیوند استخوانی.
• دشواری در دستیابی به شکل و فرم مناسب فک و صورت، به وسیله تطابق‌دهی پروتز با آناتومی در حین جراحی، به دلیل عدم وجود دید کافی از آناتومی فک و صورت.
• فرایند مدل‌سازی و فرم‌دهی پروتز در حین جراحی، موجب دشواری و فشار زیاد عمل جراحی می‌شود.
• ریسک‌های محتمل شامل بیرون‌زدگی پلیت از پوست، شکستگی پلیت و پیچ، و شل شدن یا عفونت پیچ می‌باشد.
• استفاده نامناسب و یا غیر معمول از پلیت ممکن است منجر به تفکیک و از کار افتادگی بافت نرم و عفونت شود.
• خمش متکرر پلیت ممکن است دلیل شکستگی پلیت باشد.
• به طور معمول پلیت‌های از پیش ساخته‌شده به طور جانبی در محل آسیب دیدگی قرار می‌گیرند، که شکاف آسیب را پر نمی‌کند و منجر به حرکت و جابه‌جایی ناخواسته استخوان‌ها شده و تنش وارد بر پروتز را منجر می‌شود.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بر اساس مفهوم دقت بالا، سادگی تولید، و قابلیت وفق‌پذیری مناسب، نمونه اولیه به عنوان وسیله‌ای برای تولید پروتز اختصاصی در این مطالعه مورد استفاده و میزان تاثیر آن نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

به طور سنتی، بازسازی بافت سخت اسکلت فک و صورت، به عنوان هدف والای جراحی فک و صورت، مورد تحقیق و جستجو بوده است. تجسم و دید محدود از ساختار داخلی، تاثیر جراحی بر مجرای تنفسی، وجود دندان ها و ارتباطشان با استخوان، و تداخل با جفت شدن دندان‌ها، عمل جراحی را پیچیده و غیر قابل پیش‌بینی می‌نماید.

در گذشته، روش‌های بازسازی تحت هزاران تغییر مختلف از پیوند ساقه دار (Pedicled flap _نوعی از پیوند که در آن بافت پذیرنده در اتصال با بافت دهنده قرار دارد، و از طریق آن از خون تغذیه می‌شود) تا پیوند آزاد (Free graft_ نوعی از پیوند که در آن بافت به طور کامل از تغذیه خون و محل اصلی آن جدا می‌شود)، و از پیوند میکرو عروقی (Microvascularized) تا پیوند استخوانی عروقی (Vascularized bone graft) قرار گرفتند. این تکنیک ها بسیار حساس بوده و وابسته به شیوع بیماری در ناحیه دهنده می‌باشد، و ممکن است دارای محدودیت در شکل و اندازه متریال باشند، که به طور معمول مانع استفاده از آن‌ها می‌شود.

پلیت‌های بازسازی از پیش ساخته شده و فرم داده شده نیز از روش‌های معمول برای بازسازی پس از جراحی‌های قطع عضو (Ablative surgery) در ناحیه فک و صورت می‌باشد. به طور معمول پلیت‌ها در بازسازی ساختار آناتومی محل قرارگیری ناکارامد هستند، و بایستی زمان زیادی در اتاق عمل برای شکل‌دهی مجدد آن‌ها صرف شود.

مدل‌های نمونه اولیه سریع دارای دقت ابعادی بسیار بالا هستند، و به طور افزایشی برای برنامه تشخیص و طرح ریزی درمان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.  فرض محققان بر این است که از نمونه‌های اولیه مشابه می‌توان برای طراحی پروتز شخصی‌‌سازی‌شده استفاده کرد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”