درمان صورت نامتقارن به درمان هایی اطلاق میگردد که با استفاده از روش های مختلف به اصلاح نیمه ای از صورت که با نیمه دیگر متفاوت است بپردازد. اگرچه گاهی عدم تقارن یا یک بی نظمی جزئی می تواند فردیت یا کاراکتر ویژه چهره شخص را بسازد. اما معمولا وجود عدم تقارن واضح و قابل تشخیص، بر زیبایی چهره موثر است.

راه ها و روش های متفاوتی در درمان صورت نامتقارن استفاده می شود که می توان به انتقال یا تزریق چربی به بخش های مورد نیاز، لیفت بعضی از بخش ها، تنظیم و دستکاری بافت نرم صورت، پیوندهای لیپودرمال، ایمپلنت، تصحیح استخوانی صورت (کرانیوفیشیال)، یا تغییر در موقعیت یا کارکرد عضلانی و عصبی صورت اشاره کرد. هدف از درمان بهبود تعادل بین دو نیمه صورت و ایجاد ظاهری متقارن تر و هماهنگ تر است.

اصلاح عدم تقارن صورت

درمان صورت نامتقارن شدید به دلیل پیچیدگی هندسی فک و دندان ها، ساختار استخوانی صورت و بافت های نرم، کاری چالش برانگیز است. عدم تقارن فک پایین معمولا یکی از مشکلات رایج در نامتقارنی صورت است. اما به طور کلی، برنامه ریزی درمان نامتقارنی صورت معمولا نیاز به بررسی سه بعدی در سطوح ساژیتال، کرونر و صفحات افقی صورت دارد. مهم است که مدل جراحی مبتنی بر ترجمه دقیقی از داده‌ های تئوری باشد. هر گونه اختلاف بین طرح و مدل اجرایی می تواند منجر به یک نتیجه غیرقابل پیش بینی و فاجعه ‌بار شود، حتی زمانی که از ماهرانه ‌ترین تکنیک های جراحی استفاده شود!

درمان صورت نامتقارن باید با تجزیه و تحلیل دقیق و کارشناسانه انجام شود. صورت دارای عدم تقارن باید از طریق اولین مصاحبه بیمار، با معاینه بالینی ظاهری، داخل دهانی و همچنین معاینات تشخیصی تکمیلی، ارزیابی شود. همچنین شکایات و انتظارات بیمار مد نظر قرار داده شود و داده ها در مورد خطرات احتمالی عفونت، تروما یا پاتولوژی جمجمه-صورت تکمیل شود.

درمان های مختلف صورت نامتقارن

معاینه بالینی امکان ارزیابی عدم تقارن را در ابعاد ساژیتال، کرونال و عمودی فراهم می کند و مهم ترین ابزار تشخیصی وضعیت بیمار است. ارزیابی ظاهری و خارج دهانی شامل مشاهدات بصری مورفولوژی صورت، مرتبط با بافت های نرم، سخت و لمسی TMJ می شود. توجه ویژه به مرکز چانه، تراز کردن خطوط لب و تقارن دو طرفه زوایای فک و خطوط پایین آن از نکات بسیار مهم هنگام معاینه است. معاینه بالینی داخل دهانی نیز باید بر ارزیابی تناسب قرارگیری دندان های بالا و پایین روی هم، نوک دندان های خلفی و قدامی، کراس بایت و وجود انحراف عملکردی فک پایین متمرکز باشد. هنگامی که عدم تقارن تشخیص داده شد، پزشک با در نظر گرفتن محدودیت ‌های بالقوه، در مورد چگونگی جبران و درمان این مشکل تصمیم می گیرد.

بسته به شرایط بیمار، گزینه های ارتودنسی و ارتوپدی در مقالات مختلف با هدف درمان صورت نامتقارن شرح داده شده. از بسیاری از رویکردهای درمانی که گزارش شده است، درمان مکانیکی، درمان خارج کردنی (مانند یکطرفه کشیدن دندان)، یا مداخلات جراحی برجسته شده است.

در مورد بیمارانی که هنوز در سن رشد هستند، رویکردهای ارتوپدی قابل اجرا هستند. اما برای بیماران بزرگسال درمان های جراحی و یا سایر روش ها توصیه شده است. دستیابی به اصلاحات مد نظر با استفاده از ارتودنسی و ارتوپدی معمولا روش هایی پر زحمت در نظر گرفته می­شوند.

درمان صورت نامتقارن به طور قابل توجهی بر لبخند و زیبایی چهره تأثیر می­گذارد و اصلاح آن یک چالش بزرگ برای پزشکان است. عدم تقارن در صورتی که خفیف یا شدید باشد، نیاز به درمان­های مختلف (ارتودنسی/ ارتوپدی/ جراحی) دارد. بنابراین، باید تاکید کرد که دانش عمیق نامتقارنی صورت مستحق توجه ویژه متخصصین بوده تا بهترین درمان را برای بیماران ارائه کنند.

منابع

1. https://b2n.ir/n70016
2. https://www.scielo.br/j/dpjo/a/T5y5gcRSXMynWpdBbNb3SkN/?lang=en