ایمپلنت جمجمه جهت بازسازی – ششم

وزن کلی ایمپلنت جمجمه هشتاد و دو گرم و ضخامت آن متغیر است به گونه­ ای که ضخامت آن در مرکز دو میلی متر و در سطوح تماس سه میلی متر است و با سطوحی که قرار است روی آن بنشیند انطباق کامل دارد. سطح بیرونی ایمپلنت پرداخت و پولیش شد و استریل گردید. سوراخ­‌های کوچک روی جمجمه تحت عنوان فورامینا وجود دارد. این منافذ به اعصاب و رگ­های خونی اجازه می‌­دهند تا از درون جمجمه عبور کنند. در این پروتز سوراخ‌ها نقش مهمی دارند و اجازه خارج شدن خونابه­‌های احتمالی و مجموعه­‌های خونی زیر ایمپلنت را می­‌دهند. به این علت که غشای دورا دست­نخورده است، مشکلی با این ساختار بوجود نمی­‌آید. به علاوه محیط میکرونی مورد نیاز برای التیام­ عیب استخوانی کاملا بررسی نشده ­است و احتمال القای رشد استخوانی توسط دورا وجود دارد. نقش دیگر این سوراخ­ ها کاهش وزن ایمپلنت است.

در حین عمل جراحی با استفاده از روش­ های کرانیوپلاستی مرسوم، ایمپلنت شخصی­‌سازی­‌شده جهت بازسازی جمجمه­ در قسمت راست پیشانی (فرونتال) قرارداده­ شد و با دو پیچ به استخوان متصل شد. جراحی تقریبا سه ساعت به طول انجامید. وقتی از مش بازسازی استفاده شود که در اتاق عمل به صورت دستی شکل داده می‌­شود، این نوع عمل تقریبا شش ساعت به طول می‌انجامد. نتایج فوری بعد ازعمل موفقیت­‌آمیز بود و ایمپلنت به دقت روی عیب بزرگ جمجمه قرار گرفت.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز جمجمه جهت بازسازی – پنجم

بیمار مرد 28 ساله ایست که در اثر تصادف با موتورسیکلت دچار نقصی بزرگ در استخوان سمت راست جمجمه شده بود. بخش جمجمه از دست رفته مساحتی تقریبا برابر با ده سانتی متر در سیزده سانتی متر را دربر می گرفت. نقص بزرگ حاصل یک کرانیوتومی با هدف کاهش فشار مغز بود. پس از مراقبت اولیه از بیمار و کنترل روند بهبودی، بازسازی نقص جمجمه ای برای بازگرداندن تمامیت ساختار جمجمه، ایجاد محافظی برای مغز و زیبایی شناسی صورت بیمار مورد نیاز بود. تکنیک های مرسوم در جراحی پلاستیک، به مهارت و تجربه جراح وابسته است. در حالیکه در این روش تنها باید پروتز جمجمه ساخته شده که دقیقا با نقص موجود مطابقت دارد به درستی و کاهش احتمال جابجایی در محل مورد نظر قرار بگیرد.

 ایمپلنت بیولوژیک که متناسب با نقص جمجمه بیمار ساخته شده به منظور بازسازی استخوان سربه کار می رود. ماده مورد استفاده در این مطالعه آلیاژ تیتانیوم Ti64 ELI بود چرا که از نظر مکانیکی و شیمایی کاملا با استاندارد مطابقت دارد ASTM F136

گرید بیست و سه آلیاژ تیتانیوم نسبت به گرید پنج آن ناخالصی کمتری دارد که خواص خستگی آن را بهبود بخشیده و طول عمر پروتز را بیشتر می کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

پروتز اختصاصی جمجمه جهت بازسازی – چهارم

این روزها، تیتانیوم خالص و آلیاژهای آن از جمله بایومتریال‌های پرکاربرد در درمان‌های دایم و یا موقت ارتوپدی می‌باشند. ایمپلنت‌های‌ موقت در یک دوره ی مشخص عملکرد خود را در زمینه بازسازی نقص ایجاد شده اجرا می‌کنند و تا زمانی که عضو به طور کامل بازسازی نشود در بدن بیمار باقی می‌مانند و پس از آن خارج می‌شوند. پلیت‌های اتصال دهنده، پیچ ها، سیم ها و پین های اینترامدولاری به منظور ترمیم استخوان های شکسته شده به کار می روند که نمونه هایی از کاربرد ایمپلنت های موقت می باشند. ایمپلنت های دایم نیز جایگزین بخش هایی از بدن می شوند مانند پروتز مفصل زانو، ران، شانه آرنج، مچ دست و یا پروتز اختصاصی جمجمه.

تیتانیوم و آلیاژ گرید 5 و یا بیست و سه آن، در موارد کاربردی در محیط های خورنده و یا در مورادی که نیاز به چگالی پایین ضروری است بسیار مناسب است. این فلز دارای نسبت استحکام به وزن فوق العاده بالا و نیز خواص غیرمفناطیسی و مقاومت در برابر خوردگی بالا به علت تشکیل یک لایه محافظ از اکسید تیتانیوم (TiO2) می باشد. در میان آلیاژهای تیتانیوم Ti6Al4V بیشترین استفاده در تولید ایمپلنت ها و پروتزهای جراحی را دارد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”