کرانیوپلاستی جمجمه به دو روش – بخش چهارم

تجربه کار با ایمپلنت­‌های سفارشی بسیار است. ایمپلنت­‌های فلزی تولید شده با فرزکاری قیمت بالایی دارند زیرا در فرایندی کاهشی از یک بلوک بزرگ از ماده، ماشینکاری می­‌شوند. این فرآیند ساخت مقدار زیادی ضایعات ایجاد می­‌کند. فرآیندهای افزایشی (ساخت افزودنی) مزایای مشخصی دارند ولی از لحاظ فنی مشکل­‌تر هستند زیرا ایمپلنت­‌ها به روشی لایه به لایه از پودر تیتانیوم بر اساس یک فایل CAD (طراحی شده به کمک کامپیوتر) ساخته می‌شوند. فرآیند ساخت نسبتا کوتاه است و فقط مقداری از ماده استفاده می­‌شود که برای ساخت ایمپلنت مورد نیاز است.

می‌توان نتیجه گرفت الگوریتم درمانی بیماران با عیوب جمجمه­‌ای بزرگ ناشی از دلایل مختلف با استفاده از ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده، در 10 سال گذشته قابلیت اطمینان و اعتبار خود را اثبات نموده است. یک نتیجه­ گیری ممکن این است که می‌توان تمام عمل­‌های جراحی اولیه بازسازی­ عیوب جمجمه­‌ای بزرگ را با ایمپلنت­‌های شخصی­‌سازی­‌شده انجام داد. هرچند این به معنی صرف­­نظر نمودن از مواد پیوند استخوانی است که یکی از مهم­ترین استانداردهای طلایی در عمل­‌های بازسازی هستند و نسبت به تمام مواد مصنوعی برتری دارند. با دانستن ریسک­‌های بالقوه ایمپلنت­‌های بزرگ، انتظار می‌­رود که در آینده نزدیک ساخت افزایشی هندسه­ و ساختاری با تخلخل درجه­‌بندی­ شده، سطوح زیست ­فعال و ساختارهای اسفنجی (trabecular) برای ایمپلنت­‌ها فراهم آورد که به عنوان داربست (scaffold) برای سلول­‌های زنده عمل می­‌کنند. در کاربردهای پزشکی این داربست­‌ها باید با مواد مناسبی ترکیب شوند که ملاحظات مکانیکی و بیولوژیکی برای آن­ها در نظر گرفته شده­‌است.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”