ترمیم جمجمه – بررسی ده مورد – بخش سوم
در این مطالعه با استفاده از مدلهای سه بعدی که از تصاویر کامپیوتری سیتی اسکن گرفتهشد ترمیم جمجمه به طور متقارن با موفقیت انجام شد. به منظور تولید پروتزهای شخصیسازیشده جمحمه به عنوان اولین مرحله از یک اسکنر اسپیرال استفاده شد. به جهت آنکه طراحی پروتز با استفاده از اطلاعات حاصل از اسکن انجام میشود، رعایت حداقل کیفیت لازم در انجام اسکن ضروری است. پس از آن، یک مدل سه بعدی مجازی از جمجمه با استفاده از نرمافزارهای مهندسی و پزشکی بازسازی سه بعدی و به کمک دادههای سیتی اسکن، بدست آمد. با استفاده از پرینترهای سه بعدی، مدلهای مجازی (از نقص جمجمه و پروتز سفارشی) به مدلهای فیزیکی تبدیل شدند. پروتز به خوبی مطابق با نقص موردنظر طراحی و سپس ساخته شده شده و در نتیجه پس از ساخت نیازی به عملیات بیشتر نبود.
در تمامی ده بیمار مورد مطالعه نقص استخوان جمجمه به خوبی بازسازی شد و همچنین از لحاظ زیبایی نیز تمامی بیماران بهطور قابل توجهی بهبود یافتند. بررسی فایلهای سه بعدی و سیتی اسکن بیماران نشان داد که در تمامی ده بیمار تقارن به خوبی حاصل شده و هیچگونه اثرات ثانویهای بر توده مغزی یا بافت نرم وجود نداشته است.
“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”