بازسازی دیواره اوربیت با ایمپلنت تیتانیومی – بخش چهارم
در مواردی مانند خرد شدن شدید استخوان، نقصهای بزرگ با پشتیبانی کم و یا بدون استخوان خلفی و بازسازی ثانویه میتوان از تکنیک ایمپلنت تیتانیومی شخصیسازیشده استفاده کرد. برای این منظور بیماران با استفاده از CT با وضوح بالا با ضخامت نیم میلیمتر اسکن شدند.
بین سالهای 2003 تا 2008 بیست و دو بیمار با این روش درمان شدند. در این بین هفده بیمار مبتلا به دو بینی بودند که 9 نفر از آنها همچنین مشکل جابجایی مردمک چشم را نیز داشتند. دو بیمار مشکل جابجایی مردمک چشم و hypoglobus را همزمان داشتند اما مشکل دو بینی نداشتند. بعد از جراحی ده بیمار به سرعت رزولوشن و بهبود دوبینی را گزارش دادند. شش بیمار متوجه بهبود قابل توجهی در علائم باقیمانده از دوبینی خود شدند و تنها علائم جزیی در هنگام نگاه کردن مستقیم و یا خیره نگاه کردن وجود داشت. یک بیمار به جراحی عضلانی چشم نیاز پیدا کرد. جابجایی مردمک چشم در هشت مورد از نه مورد کاملا برطرف شد. گسترش مشکل دوبینی و یا جابجایی خلفی چشم در هیچ بیماری به عنوان عارضه ی پس از جراحی تشخیص داده نشد. تاخیر زمانی بین زمان ایجاد آسیب تا بازسازی نیز بین 7 تا 2 سال (در موارد بازسازی ثانویه) متغیر بود.
نتیجه آنکه استفاده از مش تیتانیوم برای بازسازی دیواره های اوربیتالی موثر و ایمن نشان داده شدهاست. ایمپلنتهای تیتانیومی شخصیسازیشده عملکرد، کاربرد و نصب راحتتری دارند. آنها با دقت بالایی مطابق با ناحیه ی اوربیتالی ساخته شده و تمام ناحیه را ترمیم میکنند. این روش زمان جراحی و بهبود بیمار را کوتاهتر میکند و توانایی عملکردی عضو آسیب دیده را نیز بازسازی کرده و همچنین از نظر زیبایی شناختی، تقارن و زیبایی را در این ناحیه بهبود میبخشد.
“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”