بازسازی جمجمه به کمک روش ساخت افزودنی – بخش سوم
روش ساخت افزودنی
ساخت افزودنی (Additive Manufacturing (AM)) و یا تولید نمونهی اولیهی سریع (Rapid Prototyping (PR)) یک تکنیک ساخت با استفاده از روش افزودنی است که براساس افزودن لایههای کم ضخامت متوالی از ماده عمل میکند. این فناوری با استفاده از اطلاعات بهدستآمده از مدل هندسی سه بعدی CAD به تولید اجزای فیزیکی (مانند نمونههای اولیه، مدلها، قالبها) میپردازد. برای شروع این فرآیند ابتدا یک مدل سه بعدی با استفاده از نرمافزار تهیه میشود، که به صورت الکترونیکی برش داده میشود. قسمتهای برید شده به منظور ایجاد خطوط کنترل کنندهی حدفاصلها، استفاده میشوند که در هر لایه دقیقا مشخص میکنند که چه موادی باید اضافه شود. این لایهها بهطور متوالی پردازش میشوند و بخش فیزیکی در حقیقت از انباشته شدن و چسبندگی لایهها از قسمت پایین با سمت بالا تولید میشود.
این روزها، روش ساخت افزودنی برای ساخت ایمپلنتهای سفارشی بهکار میرود در حالیکه متناسب با نیازهای هر فرد میباشد و تمامی پارمترها از قبیل اندازه، شکل و خواص مکانیکی ایمپلنت را در نظر میگیرد.
به منظور رسیدن به این هدف، تنها از اطلاعات دیجیتال استفاده میشود. در این روش مدلهای فیزیکی دیگر مورد نیاز نیستند بهطوریکه الگوهای کامپیوتری تولید شده امکان تولید مستقیم محصول و ایمپلنت نهایی را فراهم میکنند و بدین ترتیب زمان تولید کاهش مییابد. استفاده از این تکنولوژی پتانسیل قابل توجهی را در کاهش دادن زمان تولید و جراحی و همچنین کاهش هزینههای درمان دارا میباشد و میتوان به یک کیفیت مطلوب درمان برای تمامی افراد دست پیدا کرد.
“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”