“کلا زندگی من انگار فرق کرده. امید به زندگیم خیلی زیاد شده …
انگار دوباره متولد شدم اینقدر این عمل مفید بود برام. ارزشش رو داشت. صد البته داشت…”
داستان بیمار – بازسازی جمجمه
فاطمه ۳۵ ساله، فوق لیسانس روانشناسی تربیتی و ساکن حومه شهر تبریز است.
او از بدو تولد دچار دفورمیتی (بدشکلی) جمجمه و پیشانی بوده، اما در سنین نوزادی اقدامی برای رفع این مشکل صورت نگرفته است. با بزرگ شدن فاطمه و ورود او به جامعه، این موضوع برایش آزاردهنده‌تر می‌شد و تمایلش برای حضور در میان مردم کاهش می‌یافت. فاطمه تصمیم گرفت برای رفع مشکلش به پزشک مراجعه کند، اما پرشکان به‌خاطر ریسک بالای آسیب به مغز و ازبین رفتن بینایی از درمانش امتناع می‌کردند.
شرایط تا ۱۸ سالگی به همین شکل بود تا اینکه صبر فاطمه به سر آمد و تصمیم گرفت به هر قیمتی شده عمل ترمیم جمجمه را انجام بدهد. اما هرچه اصرار می‌کرد و می‌گفت ازلحاظ روحی تحت شکنجه است کسی قبول نمی‌کرد و پزشکان می‌گفتند این کار دردسر و ریسک زیادی دارد و پیشنهادهای دیگری برای رفع مشکل می‌دادند؛ مثلا اینکه می‌تواند با موهایش ناحیه فرورفتگی جمجمه را بپوشاند؛ کاری که عملا تاثیری بر زیبایی فاطمه نداشت.
جراحی ترمیم جمجمه
با وجود امتناع پزشکان از انجام عمل جراحی، فاطمه دلسرد نشد و به جستجویش ادامه داد تا درنهایت دکتر خورشیدی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز و متخصص جراحی فک و صورت راه حلی برای این مشکل ارائه داد و پروتزهای شخصی‌سازی‌شده بازسازی جمجمه بنش را به او معرفی کرد.
قرار شد دکتر هاشمی از دوستان دکتر خورشیدی عمل را انجام بدهد.
ایشان با روی خوش به تمام سوالات فاطمه درمورد جراحی ترمیم جمجمه اش پاسخ می‌دادند و هرگاه دچار استرس می‌شد او را آرام می‌کردند. بالاخره روز عمل فرا رسید؛ سی ام اردیبهشت ۱۳۹۸، بیمارستان امام رضای تبریز.
نتیجه رضایت‌بخش
“تو آینه که خودم رو نگاه می‌کنم خیلی لذت می‌برم چون نتیجه عمل واقعا فوق‌العاده دراومده.
من اصلا انتظار نداشتم. قبل عمل پروتزها رو بهم نشون دادن و من گفتم فکر نمی‌کنم با این حجم از کجی این درستش کنه. در بهترین حالت ۷۰ تا ۸۰ درصد بهتر می‌شه که باز هم خوبه، اما ۱۰۰٪ نمی‌شه.
بعد از عمل وقتی آینه دادن دستم تا خودم رو نگاه کنم اصلا شوکه شده بودم. خانواده اومده بودن می‌گفتن کجی سرت کجا بود؟ یعنی اینقدر بهتر شده بودم … من اگه می‌دونستم جراحی ترمیم جمجمه با این روش اینقدر خوبه زودتر انجامش می‌دادم.”
حالا بیش‌از یک سال بعد از عمل جراحی، فاطمه زندگی عادی خود را کاملا ازسر گرفته و به راحتی در فعالیت‌های اجتماعی مشارکت می‌کند.
