بایگانی برچسب برای: پروتز فک و صورت

بازسازی دیواره اوربیت با ایمپلنت سفارشی – بخش سوم

بازسازی دیواره اوربیت با ایمپلنت سفارشی

پیوند استخوانی به ­طور گسترده در درمان نقص‌­های دیواره­‌های اوربیتال استفاده شده ­است که میزان عفونت در این روش کم بوده و به همین دلیل به عنوان یک گزینه­‌ی محبوب در درمان این­گونه نقص­‌ها باقی مانده­ است. آن­ها می‌توانند با عوارض جانبی جدی در ناحیه برداشت پیوند همراه باشند،  ثبات دراز مدت و میزان جذب آن­ها غیرقابل پیش­بینی است و به کارگیری و شکل‌دهی آن­ها  می‌تواند تا حد زیادی دشوار باشد. در تحقیقی بین 26 بیمار، یک مورد گزارش شده است که بیمار به دلیل جابجایی پیوند استخوانی بینایی‌اش را از دست داده­ است. در تحقیقی دیگر پزشکان با یک مطالعه­‌ی تحلیلی با نگاهی به فعالیت­‌های پیشین نشان دادند که اگرچه پیوند استخوانی و مش تیتانیومی می­‌توانند به ­طور موفق در بازسازی دیواره­‌های اوربیت شکسته­ شده به­ کار روند اما استفاده از تیتانیوم نتایج آناتومیکی بهتر و درمان موثرتری را نسبت به روش دیگر نشان می‌دهد.

اخیرا گروهی از محققان نشان داده‌اند استفاده از ایمپلنت­‌های مش تیتانیومی شخصی­‌سازی‌شده با کمک برنامه­‌ریزی پیش ­جراحی با استفاده از کامپیوتر با نتایجی دلگرم کننده همراه است. با افزایش استفاده از نمونه­‌سازی اولیه سریع و همکاری نزدیک بین موسسات پزشکی و تحقیقاتی، امروزه موانع برطرف شده ­است. در حال حاضر ساخت یک ایمپلنت اوربیت در ظرف کمتر از 5 روز از تاریج ایجاد آسیب در موسسه نویسندگان این مقاله میسر است. هزینه‌­ی ساخت این ایمپلنت­‌های تیتانیومی شخصی­‌سازی‌شده در حال حاضر کمتر از مش‌های تیتانیومی یا ایمپلنت­‌های پیش‌ساخته تجاری موجود در بازار است.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی دیواره اوربیت با پروتز تیتانیومی – بخش دوم

شکی نیست که درمان آسیب­‌های اوربیتال، همواره در سال­‌های اخیر محل بحث و مناقشه بوده ­است. انتخاب اینکه درمان با جراحی انجام شود یا خیر، انتخاب رویکرد جراحی برای دسترسی بهتر و یا مواد مناسب برای بازسازی نقص دیواره نیز از جمله موضوعات بحث برانگیز می­‌باشد. پیوندهای استخوانی و همچنین انواع ایمپلنت­‌ها و نیز پروتز تیتانیومی برای بازسازی نقص دیواره‌های اوربیت استفاده شده­ است که با نتایج و عوارض جانبی متفاوت همراه بوده ­است.

استفاده از ایمپلنت­‌هایی با پایه پلاستیکی و یا سیلیکونی با نرخ عوارض جانبی بالا همراه بوده به ­طوریکه در مواردی ایمپلنت بعد از هفده سال جابجا شده و یا کاملا خارج ­شده است. در تحقیقی، محققان ایمپلنت­‌های مش­ تیتانیومی را در بازسازی نقص­‌ هایی با سایز متوسط در دیواره­‌های اوربیت به­ کار بردند به­ طوریکه این ماده را به عنوان یک ماده با کمترین عوارض یافتند. تاکنون مطالعات زیادی پیرامون ایمنی و موثر بودن فلز تیتانیوم در ساخت ایمپلنت­‌ها به منظور درمان نقایص دیواره­‌های اوربیت انجام شده ­است. در موردی دیگر پزشکان بر روی 56 مورد شکستگی در دیواره­‌های اوربیت کار کردند که در تمامی موارد نتایج مطلوب و حداقل عفونت و آلودگی را از کاربرد مش تیتانیومی گزارش کردند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی دیواره اوربیت – بخش اول

نویسندگان در این مطالعه نتایج حاصل از روش درمانی منحصربه‌فرد برای هر بیمار در نقص­‌های دیواره اوربیت با استفاده از صفحه و مش تیتانیومی را ارائه می‌دهند. داده‌های حاصل از پرتونگاری (CT) پردازش می­‌شوند تا یک تصویر سه بعدی (3D) به منظور بازسازی ضایعات اوربیتالی ایجاد شود به­ طوریکه تصویربرداری آینه­ ای از سینوس فکی (Maxillary Sinus) به منظور غلبه بر نقص مصنوعی در قسمت کف منطقه­ ی سینوسی انجام شد.

ایمپلنت‌های شخصی‌سازی‌شده به ­طور کاملا دقیق متناسب با حد فاصل منطقه­‌ی اوربیتالی سینوس ساخته می­‌شوند و سپس ناحیه‌ی اوربیتالی را ترمیم می­‌کنند. این روش زمان بهبود و جراحی را کاهش داده و همچنین از نظر عملکردی و زیبایی شناختی،  ناحیه­ ی آسیب را ترمیم می­‌کند.

با انجام اسکن منظم در سه بعد و استفاده از تصاویر حاصل از سی‌تی اسکن با وضوح و شفافیت بالا این امکان فراهم می­‌شود تا درک بهتری از ساختار نقص در ناحیه­‌ی منحنی به صورت سه بعدی حاصل شود. نتایج بدست آمده از این تصاویر به ساخت ایمپلنت شخصی‌سازی‌شده با دقت بالا کمک می­‌کند و بدین­ ترتیب می‌­توان ضایعه‌های دیواره­‌های اوربیت را که پس از ضربه ایجاد شده‌اند به ­خوبی بازسازی کرد. در این مقاله مروری بر مطالعات گذشته در زمینه بازسازی دیواره‌های اوربیتال با استفاده از مش و یا صفحه­ ی تیتانیوم شخصی‌سازی‌شده انجام شده­‌است.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازساری جمجمه به کمک ایمپلنت اختصاصی – بخش ششم

کاربرد بالینی

در طی عمل جراحی با استفاده از یک رویکرد کرانیوپلاستی مرسوم، ایمپلنت اختصاصی (سفارشی) ساخته­ شده جهت بازسازی جمجمه بر روی ناحیه­‌ی آسیب­ دیده در سمت راست جمجمه توسط دو عدد پیچ نصب گردید. این جراحی حدود 2 ساعت به طول انجامید. زمانی که صفحه­‌ی بازسازی شده به صورت دستی در طول عمل شکل داده می شود، این نوع جراحی تقریبا حدود 3 ساعت طول می‌کشید. نتیجه­‌ای که بلافاصله پس از جراحی حاصل شد کاملا موفقیت‌­آمیز بوده و ایمپلنت دقیقا در محل نقص در جمجمه قرار گرفت.

نتیجه ­گیری:

مدل­‌های پزشکی که به روش ساخت افزودنی ایجاد می­‌شوند برای درمان در جراحی­‌های پیچیده، آموزش، شبیه‌سازی جراحی، تشخیص، طراحی و ساخت ایمپلنت‌­ها و همچنین ابزار پزشکی بسیار کاربردی می‌باشند. تکنیک­‌های تولید افزودنی در تولید ایمپلنت‌­های سفارشی که با مشخصات فیزیکی هر بیمار مطابقت دارند کمک می­­‌کنند. توسعه مدل­‌های پزشکی پیچیده و ایمپلنت‌­ها –به صورت مجازی و یا فیزیکی- براساس تشریح داده­‌های تصاویر دیجیتالی که توسط اسکنرهای دقیق از بدن بیمار تهیه شده­‌است، سبب ایجاد ابزار قدرتمند برای تجزیه و تحلیل نقص­‌ها و بیماری­‌ها در علم پزشکی شده ­است و به موجب این تکنولوژی امکان طراحی و ساخت ایمپلنت­‌های سفارشی و پروتزها قبل از عمل جراحی به خوبی فراهم شده­ است. به دلیل امکان برنامه­‌ریزی و اطلاع از جزئیات دقیق هندسی و تشریح نقص مورد درمان پیش از عمل جراحی، با این روش زمان عمل کاهش می­‌یابد و همچنین دقت جراحی نیز بهبود پیدا می‌­کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی جمجمه به کمک پروتز اختصاصی – بخش پنجم

بیمار مردی 22 ساله‌ست که در یک حادثه­‌ی دوچرخه­ سواری دچار یک ضایعه و آسیب بزرگ در ناحیه­‌ی پیشانی و جمجه در سمت راست شده بود. بخشی از جمجمه با ابعاد تقریبی  4/8 در 5/12 سانتی متر مربع دچار نقص شد که در حقیقت این ضایعه­‌ی استخوانی نتیجه­‌ی یک جراحی کاهش فشار مغز بود. پس از طی کردن دوره­‌ی درمان اولیه و بهبودی پس از تصادف، بحث بازسازی جمجه به کمک پروتز اختصاصی و بازگرداندن تمامیت ساختاری جمجه از نظر زیبایی‌شناسی صورت بیمار مطرح شد.

تصویر دیجیتال سه‌بعدی که با استفاده از توموگرافی کامپیوتری (سی­‌تی ­اسکن یا MRI) بدست می ­آید، به منظور مدل­سازی ساختار داخلی بدن استفاده می­‌شود. مدل­‌های پزشکی ساخته شده از این داده­‌ها بسیار دقیق می­‌باشند و به همین علت نیاز به تکنیک اسکن اسپیرال دارند که امکان اسکن کامل حجم را فراهم می­‌آورد. این امر موجب می­‌شود که به تعداد بیشتری اسکن (با ضخامت توصیه شده‌­ی کمتر از یک میلی­متر) تهیه شود، همچنین بسیار مهم است که ابعاد پیکسل در هر تکه بسته به مورد آن کاهش یابد. اکثر واحدهای CT و MRI توانایی فرستادن داده­‌ها در قالب یک فایل پزشکی رایج-DICOM (تصویربرداری دیجیتال و ارتباط در پزشکی) را دارند.

ماده­‌ی مورد استفاده تیتانیوم  Ti64 ELIبود، چراکه این ماده از نظر خواص مکانیکی و شیمیایی استاندارد ASTM F 136 مربوط به ایمپلنت‌های کاربردی در جراحی را به خوبی پوشش می­‌دهد. این ماده برای ساخت ایمپلنت استفاده شده و در مقابل سیستم بدن بی‌ضرر می­‌باشد. در حقیقت Ti64 ELI همان آلیاژ Ti6Al4V می باشد که میزان ناخالصی آن کاهش پیدا کرده‌است.

در نهایت فرآیند ساخت ایمپلنت سفارشی پس پرداخت و استریلیزاسیون پایان می­‌یابد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی جمجمه – بخش چهارم

تولید به روش افزودنی می­‌تواند توسط متخصصین بهداشت در بسیاری از تخصص‌­ها از جمله ارتوپدی، جراحی مغز و اعصاب، جراحی فک و صورت، بازسازی جمجمه و جراحی­‌های بینی و جراحی پلاستیک و زیبایی، ایمپلنت­ دندانپزشکی و انکولوژی (oncology) به­ کار رود.

یکی از زمینه­ های پزشکی که همواره مورد توجه بوده­ است، جراحی و بازسازی استخوان است. به عنوان مثال می­ توان به جراحی­ های فک و صورت اشاره کرد. بی­نظمی و تغیر شکل در استخوان­‌های سر و صورت یک نقص مادرزادی پیچیده و متنوع است که تعداد قابل توجهی از افراد در سراسر دنیا به آن مبتلا هستند. علاوه بر ناهنجاری­‌های مادرزادی، نقص­‌های فک و صورت می­‌توانند دلایلی از جمله تومور داشته ­باشند. در چهار دهه گذشته، افزایش تعداد آسیب­‌ها و نقص­‌های فک و صورت براثر حوادث ترافیکی و خشونت‌­ها و درگیری­‌های شهری نیز افزایش یافته­ است. تولید به روش افزودنی می­‌تواند در ساخت ایمپلنت­‌های جایگزین بخشی از آناتومی نیز به ­کار رود، چراکه در این روش اطلاعات کاملی از اندازه، جهت و مکان ایمپلنت­‌ها و آناتومی بیمار در دسترس است. در مواردی شامل ناهنجاری­‌های استخوانی باید در نظر داشته­ باشیم که بهبود در عملکرد عضو آسیب­ دیده­ ی بیمار، بهبود روحیه و افزایش کیفیت زندگی بیمار پس از جراحی تمامی هزینه­‌های استفاده از فناوری جدید را توجیه می­‌کند.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی جمجمه به کمک روش ساخت افزودنی – بخش سوم

روش ساخت افزودنی

ساخت افزودنی (Additive Manufacturing (AM)) و یا تولید نمونه­‌ی اولیه­‌ی سریع (Rapid Prototyping (PR)) یک تکنیک ساخت با استفاده از روش افزودنی است که براساس افزودن لایه­‌های کم ضخامت متوالی از ماده­ عمل می­‌کند. این فن­اوری با استفاده از اطلاعات به­‌دست­‌آمده از مدل هندسی سه بعدی CAD به تولید اجزای فیزیکی (مانند نمونه­‌های اولیه، مدل­‌ها، قالب­‌ها) می­‌پردازد. برای شروع این فرآیند ابتدا یک مدل سه بعدی با استفاده از نرم‌­افزار تهیه می‌­شود، که به صورت الکترونیکی برش داده­‌ می­‌شود. قسمت­‌های برید شده به منظور ایجاد خطوط کنترل کننده­‌ی حدفاصل­‌ها، استفاده می­‌شوند که در هر لایه دقیقا مشخص می‌­کنند که چه موادی باید اضافه شود. این لایه‌­ها به­‌طور متوالی پردازش می­‌شوند و بخش فیزیکی در حقیقت از انباشته شدن و چسبندگی لایه­‌ها از قسمت پایین با سمت بالا تولید می­‌شود.

این روزها، روش ساخت افزودنی برای ساخت ایمپلنت­‌های سفارشی به­‌کار می­‌رود در حالی­که متناسب با نیازهای هر فرد می‌­باشد و تمامی پارمترها از قبیل اندازه، شکل و خواص مکانیکی ایمپلنت را در نظر می­‌گیرد.

به منظور رسیدن به این هدف، تنها از اطلاعات دیجیتال استفاده می‌­شود. در این روش مدل­‌های فیزیکی دیگر مورد نیاز نیستند به­‌طوری­که الگوهای کامپیوتری تولید شده امکان تولید مستقیم محصول و ایمپلنت نهایی را فراهم می‌­کنند و بدین ترتیب زمان تولید کاهش می­‌یابد. استفاده از این تکنولوژی پتانسیل قابل توجهی را در کاهش دادن زمان تولید و جراحی و همچنین کاهش هزینه­‌های درمان دارا می‌باشد و می­‌توان به یک کیفیت مطلوب درمان برای تمامی افراد دست پیدا کرد.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی جمجمه به کمک پروتزهای شخصی‌سازی‌شده – بخش دوم

در حال حاضر یکی از مهمترین و دشوارترین مشکلات بیماران در سراسر جهان، ناکارآمدی یا از دست دادن تمام و یا بخشی از عملکرد یک عضو و یا بافت بدن در اثر ضربه و یا بیماری می­‌باشد. به همین دلیل به منظور پاسخگویی به تقاضاهای زیاد برای ایجاد روش­‌های جراحی ارتوپدی برای ترمیم و یا جایگزینی مناطق آسیب­ دیده، لازم است که مواد زیستی، تکنیک­‌های پیشرفته‌ی جراحی و استفاده از پروتزهای شخصی‌سازی‌شده را توسعه دهیم.

ترکیبی از مقاومت مکانیکی بالا، چقرمگی بالا، سهولت تولید، مقاومت خوب در برابر تخریب بر اثر خوردگی و هزینه­‌ی کم منجر به استفاده­‌ی برخی فلزات تحت عنوان مواد زیستی شد که عمدتا در تولید ایمپلنت­‌های ارتوپدی کاربرد دارد که تحت فشارهای شدید مکانیکی بدن قرار دارند.

امروزه تیتانیوم و آلیاژهای آن به طور عمده در کاربردهای ارتوپدی به طور موقت و یا دائمی به کار می‌­روند. عملکرد ایمپلنت­‌های موقت عمدتا در درمان شکستگی­‌ها مطرح می‌­شود که پس از طی دوره­‌ی مشخصی که از پیش تعیین شده­‌است از بدن خارج می­­‌شوند. از طرفی ایمپلنت­‌های دائمی جایگزین قطعات بدن شده و نقش آن عضو را برای باقی عمر بیمار بازی می‌کنند.

تیتانیوم یکی از مناسب­‌ترین موادی است که برای کاربرد در محیط­‌های خورنده و یا در مواردی که نیاز به چگالی پایین می­‌باشد، به راحتی استفاده می­‌گردد. این ماده دارای استحکام بالا و وزن کم است و همچنین با تشکیل یک لایه­‌ی محافظ از اکسید تیتانیوم (TiO2)  بر روی سطح فلز دارای مقاومت در برابر خوردگی می‌­باشد. در میان آلیاژهای تیتانیوم نیز Ti6Al4V بیشترین کاربرد را در تولید ایمپلنت‌­های جراحی دارد.

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی جمجمه به کمک پروتز شخصی‌سازی شده – بخش اول

روش ساخت افزودنی (Additive manufacturing (AM)) سبب شده­ است تا پیشرفت­‌های متعددی در زمینه پزشکی به خصوص در زمینه­‌ی ساخت ایمپلنت­ حاصل شود. استفاده از این روش موجب می­­‌شود تا با کمک یک مدل فیزیکی حاصل از تصویربرداری سه بعدی که به ­طور دقیق آناتومی بدن بیمار را نشان می­‌دهد، شبیه­ سازی و ساخت پروتز شخصی‌سازی شده انجام شود. همچنین این فناوری قادر به ساخت و تولید مستقیم مدل سه ­بعدی حاصل از طراحی می­‌باشد و به همین دلیل موجب تسهیل در جراحی و کاهش خطرات احتمالی می­‌گردد.

علاوه­ بر این روش ساخت افزودنی برای تولید ایمپلنت­‌های طراحی شده به صورت شخصی برای هر بیمار در موارد مختلف نقص و بیماری از قبیل جراحی­‌های فک و صورت (craniomaxillofacial) با اندازه، شکل و خواص مکانیکی موردنظر، استفاده می­‌شود. در این مطالعه از روش ساخت افزودنی به منظور تولید پروتز شخصی‌سازی شده و سفارشی برای رفع نقص بزرگ در ناحیه­ ی جمجمه استفاده­ شده ­است. در مرحله­ ی اول از نتایج حاصل از سی‌تی اسکن بیمار و با استفاده از نرم­ افزار، هندسه­‌ی جمجمه­ ی بیمار بدست­ آمد. پروتکل ارائه شده برای ایجاد یک بایو مدل از نقص استخوانی به منظور برنامه­ ریزی برای جراحی و در نهایت ساخت ایمپلنت خاص بیمار، مورد استفاده قرار گرفت.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”

بازسازی­ فک و صورت

روش جدید ساخت افزایشی در دهه­‌های اخیر توسعه داده شده‌است و امکان شکل­‌دهی مواد مختلف را قبل از عمل به شکل ایمپلنت‌های شخصی‌سازی‌شده برای بازسازی­ فک و صورت و جمجمه امکان­ پذیر می­‌نماید که به صورتی دقیق برای عیوب جمجمه­‌ای هر شخص طراحی شده‌است.

پروتزهای شخصی‌سازی‌شده برای بازسازی­ فک و صورت و جمجمه پیشرفت قابل توجهی را در شکل و هندسه داشته‌­اند. ایمپلنت‌های ساخته شده به روش پرینت سه بعدی می­‌توانند برای بازسازی عیوب بزرگ و با شکل­‌های پیچیده در ناحیه جمجمه و فک و صورت بسیار مفید باشند. این روش می­‌تواند برای بازسازی استخوان در نواحی دیگر نیز مفید باشد.

ایمپلنت‌های تولید شده توسط  بنش مدیکل با استفاده از آخرین فناوری پردازش تصاویر پزشکی و تکنولوژی ساخت افزایشی می‌توانند به کمک جراحی­‌های پیچیده مفاصل ارتوپدی آیند. این مهم با قادر ساختن مهندسان برای طراحی و ساخت بهترین ایمپلنت ممکن برای بیماران جراحان امکان­پذیر می­‌شود.

هم اکنون بنش مدیکال ایمپلنت‌های شخصی‌سازی‌شده ساخته شده به صورت سفارشی را به جراحان و بیماران آنها پیشنهاد می­‌دهد که با استفاده از اطلاعات MRI یا CT scan ساخته می‌شوند و با شکل طبیعی و منحنی­‌های مفصل زانو، لگن، شانه و غیره همخوانی کامل دارند. بنش مدیکال از تکنولوژی ساخت افزایشی برای تبدیل اطلاعات اسکن به یک مدل سه بعدی و سپس ساخت پروتزی که دقیقا با مفصل بیمار همخوانی دارد استفاده می­‌نماید.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”