بازسازی زایگوما – بخش چهارم
در مرحله بعد مدل مجازی به وسیله پودر تیتانیوم به صورت سه بعدی پرینت شد. همچنین مدل فیزیکی سه بعدی جمجمه با رزین سفید پرینت شد. ایمپلنت تیتانیومی زایگوما بر روی مدل پلاستیکی جمجمه قرار گرفت تا همخوانی و قرار‌گیری مناسب آن بررسی شود و مشخص شد هیچگونه فرآیند مکانیکی دیگری مورد نیاز نیست. در نهایت ایمپلنت تولید شده به وسیله سندبلاست پرداخت شد و به وسیله دریل سوراخ پیچ‌ها ایجاد شده و مرحله تمیز‌کاری و استریل کردن به وسیله اتوکلاو بر روی آن صورت گرفت.
ایمپلنت بر روی ناحیه تعیین شده قرار گرفت و موقعیت مناسب آن بر روی لبه اینفرااوربیتال، سطح استخوان گونه و بستر حفره گونه تایید شد. اتصال و ثابت شدن ایمپلنت به وسیله سه پیچ تیتانیومی دو میلیمتری صورت گرفت. ناحیه بین ایمپلنتِ پوسته مانند و باقیمانده استخوان زایگوما به وسیله پیوند استخوانی ایلیاک پر شد.
دوره پس از عمل جراحی بدون اتفاق خاصی سپری شد و بیمار ۸ روز پس از عمل جراحی مرخص شد. ویزیت‌های پیگیری عمل جراحی یک، شش و دوازده ماه پس از عمل انجام شد و هیچ مشکل و عوارضی مشاهده نشد. پس از یک سال از عمل جراحی معاینات پزشکی، باقی ماندن مقدار بسیار کمی از عدم قرینگی ناحیه زایگوما را مشخص کرد و عکس سی‌تی اسکن، بازسازی مناسب ناحیه صدمه و همچنین قرینه بودن دو زایگوما را تایید کرد. عدم قرینگی باقی مانده ناشی از تحلیل بخشی از بافت نرم است. همچنین عکس سی‌تی پیوند خوب ایمپلنت و رشد استخوانی مناسب پیوند قرار گرفته بین ایمپلنت و استخوانهای باقیمانده و تحلیل نرفتن استخوان زایگوما را نشان داد.
“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”