آینده پروتزهای کاستم مید در جراحی فک و صورت – ششم

ارزیابی بلندمدت (6 تا 12 سال) بر روی جراحی‌های کرانیوپلاستی‌های صورت گرفته با تیتانیوم به روش کد/کم بر روی 26 بیمار با عیوب جمجمه‌ای بزرگ نشان داد که هیچکدام از ایمپلنت­‌ها نیاز به بیرون ­آوردن از بدن بیمار نداشتند و تمامی بیماران بهبود در زندگی روزمره خود را اعلام نموده و در صورت انتخاب مجدد، باز هم کرانیوپلاستی را انتخاب می‌­کنند. با این حال نویسندگان در چهار بیمار با مننژیوم نتایجی را از تصویربرداری های پزشکی مشاهده کرده‌اند که پایین­‌تر از سطح استاندارد می­‌باشد. محققان به این نتیجه رسیدند که تیتانیوم ماده‌ای مناسب برای بازسازی ثانویه عیوب فک و صورت جمجمه­‌ای بزرگ ناشی­ از کاهش فشار کرانیوتومی می‌باشد که پس از آسیب انجام­ شده­ است. هدف از این ایمپلنت‌های نسل­ جدید این است که با شکل اندامی که جایگزین آن می‌شوند مطابقت داشته باشند و در عین ­حال خواص مکانیکی آن­ها نیز به خواص ناحیه کاشت نزدیک باشد تا در نواحی تحت بارگذاری از پدیده استرس شیلدینگ جلوگیری شود، برای رشد استخوانی متخلخل بوده و خواص تکرارپذیری داشته باشد. مدلی سه بعدی از جمجمه با استفاده از سی­تی ­اسکن ایجاد می­‌شود. سپس از این مدل مجازی برای طراحی ایمپلنت چه به وسیله قرینه­‌سازی نسبت به سمت مقابل و چه با ایجاد منحنی‌هایی بر اساس نواحی آناتومیک استفاده می‌­شود. سپس فایل طراحی ایمپلنت برای ساخت به دستگاه فرستاده می­‌شود تا با ادامه این فرایند ایمپلنت به صورت لایه لایه ساخته شود.

 

“نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است”