پروتز شخصی‌سازی شده سه‌بعدی جهت بازسازی مندیبل – قسمت اول
بازسازی ساختار استخوان‌های فک، صورت و جمجمه حتی برای جراحان باتجره کاری چالشی و دشوار است. هدف اصلی بازسازی صدمات این ناحیه بازیابی عملکرد و ظاهر می‌باشد. استاندارد طلایی درمان این مشکلات استفاده از آتوگرفت‌ها است، که این روش با محدودیت‌ها متعدد از جمله عدم دسترسی به محل مناسب برای برداشت استخوان با ابعاد و هندسه مناسب به ویژه در مورد صدمات بزرگ، مشکلات برداشت گرفت، صدمه دیدن محل برداشت گرفت، عدم رضایت بیماران، احتمال عفونت در محل برداشت و کاشت گرفت، افزایش مدت زمان جراحی، نیاز به افزایش اعضای متخصص تیم جراحی و تحلیل گرفت استفاده شده مواجه است. با توجه به محدودیت‌های عنوان شده، تحقیقات در زمینه یافتن مواد مصنوعی مناسب و روش‌های برنامه‌ریزی پیش‌از جراحی (pre surgical planning) مورد نیاز برای بهبود بازسازی مندیبل، صورت و جمجمه ادامه دارد.
روش‌های مختلف بازسازی قابل استفاده در حال حاضر برای بازسازی آسیب فک و صورت عبارتند از استفاده از آتوگرفت، گرفت مصنوعی و زنوگرفت که از بین این موارد آتوگرفت به عنوان استاندارد طلایی این باز‌سازی‌ها شناخته می‌شود. در بازسازی مندیبل از گرفت‌های میکرووسکولار برای بازیابی هر دو بعد عملکردی و ظاهری مورد استفاده قرار میگیرد. گرچه به دلایل مختلف از جمله طولانی شدن روند جراحی، ایجاد عوارض در ناحیه اهدا کننده، طولانی‌تر شدن زمان بستری بیمار، احتمال وقوع عفونت در هر دو ناحیه برداشت و کاشت گرفت و تحلیل گِرفت، مشکل طولانی شدن دوره نقاحت و تاخیر در بازیابی عمکرد در بازسازی‌های صورت گرفته به کمک گرفت میکرووسکولار منجر خواهد شد که این مساله مکررا اشاره می‌شود. از همین رو احساس نیاز به ارائه روش‌های جایگزین در بازسازی فک پایین رو به افزایش است.
استفاده از پلیت‌های بازسازی لاکینگ در آسیب دیدگی پیشنهاد می‌شود، البته خم و شکل دادن مناسب این پلیت‌ها برای به دست‌اوردن هندسه و کانتور مناسب فک پایین مورد نیاز خواهد بود. در اکثر مراکز، جراحان به استفاده از مدل‌های آناتومیک سه‌بعدی لیتوگرافی برای خم دادن پلیت قبل از عمل تمایل نشان می‌دهند و این تمایل رو به افزایش است.
جراحان می‌توانند در روند درمانی مورد نظر خود از طراحی پروتزهای شخصی‌سازی‌شده که باعث افزایش دقت و قابل‌پیش‌بینی شدن نتایج می‌شود استفاده کنند. سیستم‌های طراحی و تولید به کمک کامپیوتر (CAD/CAM) شرایطی را فراهم می‌کنند که جراح به دقت بسیار بالا قبل از جراحی برنامه‌ریزی، ریزکشن یا استئوتومی مجازی و طراحی پروتزهای شخصی‌سازی‌شده را انجام دهند. این تکنولوژی پیشرفته باعث فراهم شدن امکان تبدیل مدل‌ها و طراحی‌های مجازی به پروتزهای شخصی‌سازی‌شده واقعی شده است.
این مطالعه برای بررسی بهبود عمکرد فک پایین، ظاهر صورت و کیفیت زندگی پس از بازسازی آسیب‌های پیچیده فک پایین به کمک پروتزهای شخصی‌سازی‌شده سه‌بعدی تیتانیومی ارائه شده است.
در پست‌های بعدی شاخص و نحوه انتخاب بیماران و فرآیند طراحی پروتز‌ها در این مقاله عنوان خواهد شد.
